Μία ονειρική μπεκατσοημέρα

Σηκώνομαι από την ζέστη του κρεβατιού προσπαθώντας να ξυπνήσω , κοιτάω έξω από το παράθυρο είναι ακόμη βαθύ σκοτάδι .
Σιγά σιγά κατεβαίνω τις σκάλες προς το δωμάτιο των σκυλιών , αυτά με το που φτάνω στην μέση της σκάλας με αντιλαμβάνονται, λες και ξέρουν τι θα ακολουθήσει αρχίζουν τα κλαψουρίσματα χαρά και αγωνίας για την κυνηγετική έξοδο που θα ακολουθήσει ...

Πώς το ξέρουν και καταλαβαίνουν ότι κατεβαίνω για κυνήγι και όχι για κάτι άλλο , δεν έχω καταλάβει ακόμη πλήρως .
Οταν δε με δουν να μπαίνω στο δωμάτιο τους ανάβοντας το φως με τα κυνηγετικά ρούχα αρχίζουν να κάνουν σαν παλαβά από την χαρά τους και την ανυπομονησία να βρεθούν στον κυνηγότοπο αφού επιβεβαιώνεται η προσμονή τους ...

Λίγες φωνές χαμηλού τόνου αλλά έντονου ύφους για να ηρεμήσουν λίγο . ..
Τα υπόλοιπα εκτελούνται γρήγορα και μηχανικά σχεδόν , φόρτωμα πραγμάτων , φόρτωμα σκύλων , καθαρισμός κλουβιών , καφές και το αυτοκίνητο χάνεται στο σκοτάδι του δρόμου , αφήνοντας το σπίτι και τους υπόλοιπους ενοίκους να ξαναβρούν την γαλήνη που είχα διαταράξει με την έξοδο μου .
Το μυαλό μου κατά την διαδρομή αδειάζει εντελώς από τις σκέψεις της καθημερινότητας και μεταπηδάει σε ένα άλλο κόσμο άγνωστο για τους πολλούς , ονειρικό !
Μυρωδιές και εικόνες υγρού δάσους με πλημμυρίζουν μέσα στην καμπίνα του αυτοκινήτου , ακολουθούν ήχοι από πουλιά που ενοχλώ με την παρουσία μου , ήχοι από κουδουνάκια που ξαφνικά σιωπούν , εικόνες με γεμίζουν σαν να είμαι ήδη εκεί από φέρμες αγαλμάτινες μέσα σ ε απόλυτη ησυχία και ξαφνικά να ,η λουφαγμένη κυρία να σηκώνεται , νάτη την βλέπω , τώρα η να την αφήσω λίγο να στρώση , τι υπέροχες στιγμές , τι καρδιοχτύπι , τι ηδονή ...!

Ξαφνικά σαν να ξυπνώ δεύτερη φορά συνειδητοποιώ ότι είμαι στον κυνηγότοπο καταμεσής του δάσους , αφημένος στην μαγεία έχω φτάσει στο μέρος χωρίς να το καταλάβω !
Έχει ξημερώσει πια και ο καιρός δείχνει να χαλάει αλλά αυτό δεν σημαίνει και κάτι , κυνηγώντας μπεκάτσες στις τρεις από τις πέντε φορές κυνηγάς με δύσκολο καιρό και έχει γίνει άλλη μία συνήθεια αυτού του υπέροχου κυνηγιού με τα υπέρ και τα κατά της .


Παρκάρω στον σύνηθες σημείο ,με την μούρη του αυτοκινήτου προς την κατηφόρα και την κούτα όσο το δυνατόν προφυλαγμένη από τον αέρα και την πιθανή βροχή που δείχνει να έρχεται.
Ακολουθούν τα γνωστά , τα σκυλιά κάμουν τις ανάγκες τους , μετά έρχονται στα πόδια μου εκλιπαρώντας με διάφορους τρόπους ανάλογα τον χαρακτήρα του καθενός να τα επιλέξω για το κυνήγι , επιλογή και φόρεμα κουδουνιών , έλεγχος όπλου και λοιπών απαραίτητων αξεσουάρ και βούρ η πραγματική μαγεία αρχίζει ...
Τα βήματα μου στο δάσος ρυθμικά και σταθερά , το ρυθμικό κουδούνισμα άλλοτε πιο δυνατό άλλοτε αδύναμο είναι μία υπέροχη συντροφιά σ αυτά και όλα μαζί μία υπέροχη συμφωνία ήχων για τα αυτιά μου ...

Παίρνω ένα δρομάκι που ανεβαίνει προς τα ψηλά φιδωτά , οι ανάσες των σκύλων μου γίνονται πιο έντονες όταν περνάνε από κοντά μου , ακούγεται το φτερούγισμα και η διαμαρτυρία κάποιου κότσυφα που του χάλασα την ησυχία , ακόμη και το μακρινό κράξιμο ενός γερακιού που αιωρείται από πάνω μου και δηλώνει την παρουσία του παρακολουθώντας με την μοναδική ματιά του και ξαφνικά ησυχία.... , απόλυτη ησυχία, τα πάντα σταματούν και οι αισθήσεις μου προσπαθούν να εντοπίσουν στο που βρίσκονται τα σκυλιά , οι ρυθμοί της καρδιάς ανεβαίνουν , οι μύες τσιτώνουν και εντύνουν τις συστολές και διαστολές τους , ενέργεια εγκρίνεται από παντού κάθε μορφής και όλο το σώμα μου μετατρέπεται σε μία μηχανή που έχει μόνο ένα σκοπό , να το οδηγήσει στην εύρεση δύο ακίνητων όγκων κάπου εκεί μπροστά μου εκεί στην αναμενόμενη μαγεία που με περιμένει κάπου εκεί...!

Νάτα νάτα τα διακρίνω ακίνητα είναι εκεί αριστερά .... ξαφνικά πάφφφ μία λάμψη και ένας στην αρχή ακατάληπτος ήχος με αποσυντονίζει , όλη η αναμενόμενη μαγεία χάνεται .... και η πραγματικότητα είναι μπροστά μου όπως και η καθημερινότητα που με περιμένει ξανά...
Η γυναίκα μου μου λέει ξύπνα πρέπει να πας γραφείο και τα παιδιά σχολείο , πάλι πέρδικες και μπεκάτσες βλέπεις το κυνήγι έχει τελειώσει εδώ και τρεις μήνες ...
Απο gpeppas