Μην κάθεστε μπροστά απο ταύρο,πίσω απο μουλάρι δίπλα σε βλάκες...Είναι επικίνδυνο.!!!

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Ευρωεκλογές 2014...ούτε ψήφος χαμένη.



Συνάδελφε κυνηγέ,
Μπορεί να έχεις παράπονα από την ηγεσία του συλλόγου σου.
Μπορεί να έχεις παράπονα από την ηγεσία της Ομοσπονδίας που υπάγεται ο σύλλογος σου.
Μπορεί να έχεις παράπονα από την ηγεσία της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Μπορεί να έχεις παράπονα με την ηγεσία του Κόμματος Ελλήνων Κυνηγών που χρόνια τώρα δεν μπορεί να ενώσει τις φωνές μας σε μια και που, ίσως να νομίζει ότι ο Έλληνας κυνηγός κοιμάται και δεν καταλαβαίνει!
Μπορεί να έχεις παράπονα με όλους τους πολιτικάντηδες που θυμούνται το κυνήγι, που τόσο αγαπάς, όταν θέλουν την ψήφο σου.
Μπορεί να έχεις παράπονα από τον ίδιο σου τον εαυτό που έδωσες ΕΣΥ το δικαίωμα όλων των παραπάνω να σε αψηφούν.
Ήρθε η ώρα να αναλάβεις δράση!
Μην χαρίσεις την ψήφο σου. Μην αφήσεις άλλο αυτούς που δεν πρέπει να παίρνουν αποφάσεις για σένα και το κυνήγι…το κυνήγι μας.
Στις 25 του Μάη ίσως να έχεις την τελευταία ευκαιρία να αποδείξεις πόσο πολύ αγαπάς το κυνήγι και να στείλεις ένα βροντερό μήνυμα σε εχθρούς και «φίλους».
Ψήφισε Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών, ψήφισε ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι.
Ψηφίζοντας Κ.Ε.Κ. στις ευρωεκλογές δεν θα αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της χώρας μας. Αν δεν το κάνεις όμως, είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει ο χάρτης με τις ελεύθερες περιοχές θήρας. Είναι σίγουρο, για άλλη μια φορά, πως θα καταλάβουν ότι μπορούν να σε κάνουν ότι θέλουν. Να παίρνουν τα χρήματα από το υστέρημα σου και να τα διαχειρίζονται όπως θέλουν αυτοί. Να συντηρούν με αυτά Μ. κ. Ο. οι οποίες δεν έχουν λόγω ύπαρξης παρά μόνο για να ξεκοκαλίζουν τον κρατικό και τον ευρωπαϊκό κορβανά. Είναι σίγουρο ότι τα κόμματα εξουσίας θα καταλάβουν ότι σε έχουν πάντα στο χέρι με τα ψίχουλα που σου τάζουν. Τιμώρησε τους ΟΛΟΥΣ! Και αυτούς που έχουν το κυνήγι για διάλυση και αυτούς, τους δικούς μας, που τάχα μου θέλουν να πάνε στις Βρυξέλες και δεν μπορούν…στείλε τους! Φτιάξε μόνος σου το υπόβαθρο που θα στηρίζεται από δω και πέρα το κυνήγι.

Πηγή: kaliakouda.blogspot.

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Κύπρος : Το λαθροκυνήγι..έφερε τις χειροπέδες

Ποινή φυλάκισης τριών μηνών επέβαλε το Δικαστήριο των Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας σε 24χρονο Ελληνοκύπριο από το Δασάκι της Αχνας αφού τον βρήκε ένοχο σε τρεις κατηγορίες, δηλαδή της παράνομης κατοχής  182 αμπελοπουλιών, της παράνομης κατοχής αριθμού λαγών, περδικιών, τσίκλων, μελισσοφάγων και ορτυκιών και της παραδοχής του ότι σκότωσε δύο λαγούς.
 
Όπως δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας Ανδρέας Πιτσιλλίδης «στις 22 Μαΐου 2013 μετά από πληροφορίες για λαθροθηρία σε περιοχή του Δάσους Αχνας, που βρίσκεται εντός των ορίων των Βάσεων, η Αστυνομία  προέβη σε ένταλμα έρευνας σε κατοικία που βρίσκεται στο Δασάκι της Αχνας. Κατά τη διάρκεια της έρευνας εντοπίστηκαν 182 σκοτωμένα αμπελοπούλια, 7 σκοτωμένοι λαγοί, 5 σκοτωμένα περδίκια, 17 τσίκλες, 42 μελισσοφάγοι και 14 ορτύκια. Όλα τα ανευρεθέντα εντοπίστηκαν σε ψυγείο στην οικία του 24χρονου».
 
Πρόσθεσε ότι «ο 24χρονος συνελήφθη και ανακρίθηκε από άνδρες της Αστυνομίας των Βάσεων Δεκέλειας. Κατά την ανάκριση παραδέχθηκε ότι σκότωσε 2 λαγούς με τους σκύλους του σε κλειστή περιοχή των Βάσεων για το κυνήγι». 
 
Χθες ο 24χρονος οδηγήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου των Βάσεων το οποίο του επέβαλε «ποινή φυλάκισης τριών μηνών για την κατηγορία της κατοχής μεγάλου αριθμού αμπελοπουλιών, ποινή φυλάκισης τριών μηνών για τη δεύτερη κατηγορία δηλαδή της κατοχής αριθμού άλλων κυνηγετικών ειδών και ποινή φυλάκισης ενός μηνός για την τρίτη κατηγορία δηλαδή της παραδοχής ότι σκότωσε δύο λαγούς. Οι τρεις ποινές συντρέχουν» εξήγησε.
 
Ο κ. Πιτσιλλίδης είπε ότι «η ποινή του 24χρονου Ελληνοκύπριου σε φυλακή των Βάσεων Δεκέλειας άρχισε χθες».
 
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας είπε πως «είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των Βάσεων που κάποιος καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης για τέτοιου είδους αδικήματα».
 
Ανέφερε ακόμα ότι «θέλουμε να δώσουμε το μήνυμα ότι πλέον το αδίκημα της λαθροθηρίας είναι σοβαρό αδίκημα και η Αστυνομία των Βάσεων θα δείξει μηδενική ανοχή και θα συνεχίσει την εκστρατεία της για πάταξη αυτού του φαινομένου
Πηγή: 24news.com.

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΣΚΥΛΟΣ VS ΓΑΤΑ: 0-1

H γάτα μίας οικογένειας επέδειξε ασυνήθιστο ηρωισμό όταν σκύλος επιτέθηκε στο ανυποψίαστο αγοράκι του σπιτιού που έκανε ποδήλατο στην αυλή. Το περιστατικό συνέβη στο Μπέικερσφιλντ της Καλιφόρνια. Το κατέγραψαν διαφορετικές κάμερες, οι εικόνες από τις οποίες έχουν συντεθεί σε βίντεο που έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Ο σκύλος, ηλικίας οκτώ μηνών και μείξη λαμπραντόρ-τσόου, επιτέθηκε από πίσω στο αγοράκι, δαγκώνοντας τον στο πόδι και προσπαθώντας να τον ρίξει από το ποδήλατο. Η γάτα όρμησε στον σκύλο και τον έδιωξε, προλαβαίνοντας χειρότερο τραυματισμό του παιδιού. Όπως ανέφερε το Reuters, επικαλούμενο την τοπική αστυνομία, η οικογένεια που έχει το λαμπραντόρ το παρέδωσε για ευθανασία.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

“Προστατεύοντας” την χιλιοτραγουδημένη Ελληνίδα για να σωθεί η τιμή της και η τιμή μας...



Μερικές γραμμές που ταυτίζομαι απόλυτα μαζί τους , διαμορφωμένes έτσι , ώστε να κατανοήσουμε όσοι το επιθυμούμε την λέξη περδικοκυνήγι και την πραγματική σημασία της .
Πέρδικα...
Η λεβεντοπερπατούσα Ρήγισσα των Ελληνικών βουνών ξεπηδά περήφανα μέσα  από θρύλους και παραδόσεις, για να δηλώσει με το δικό της τρόπο τη διαχρονική παρουσία της σε μια χώρα που τη γέννησε, την αγάπησε και την τραγούδησε, ίσως όσο κανένα άλλο πουλί στον κόσμο. Ακουμπώντας τις φτερούγες της πάνω στην ποίηση, που της αφιέρωσε έμμετρους διθυράμβους, ατενίζει αγέρωχα τον κυνηγό, δείχνοντας καρτερικότητα και προκλητική ψυχραιμία για εκείνες τις μεταξύ τους αναμετρήσεις, που πολύ περισσότερο την ηρωοποιούν, παρά την υποβιβάζουν.
Συνεχίζοντας να γοργοπερπατά μ' εκείνο τον ξεχωριστό της τρόπο στις κοφτές πλαγιές και τα γκρέμια των βουνών, περιπλανιέται ξανά και ξανά σ' ατέλειωτες περιπέτειες, αφήνοντας όλους εμάς να τη σκεφτόμαστε με τρόπο μυστηριακό, αποδεχόμενοι συγκαταβατικά τη δικαιολογημένη υπεροψία της. Οτι το κυνήγι της πέρδικας ήταν για τους παλιούς και είναι σήμερα και για τους νέους το πιο δύσκολο και ωραίο, το πιο έντεχνο και γοητευτικό, το πιο ελκυστικό δεν είναι καινούρια τοποθέτηση. Η αναγνώριση είναι παλιά όσο και το κυνήγι.
Και σήμερα ο άνθρωπος, θηρευτής κάθε απολαύσεως που παρέχεται από τη φύση, τεχνητής ή εφευρημένης με αγωνιώδεις αναζητήσεις, επιδίδεται στο κυνήγι της πέρδικας, επειδή του αναγνωρίζει απολαύσματα δυνατού και συγκλονιστικού τόνου, που ολοκληρώνουν το πάθος-κυνήγι.
Και αυτό όχι διότι το κυνήγι της πέρδικας γίνεται στα βουνά και στα κατσάβραχα, που όλοι δεν έχουν ποδάρια και πνευμόνια ν’ ανεβοκατέβουν, ούτε γιατί το τίρο ανάμεσα στο βρόντο που κάνει η πέρδικα όταν τινάζεται, είναι δύσκολο ή διότι σπανίζει το πουλί και είναι δυσκολοεύρετο.
Είναι και αυτά βέβαια μα εξίσου σοβαρά είναι η πονηριά της πέρδικας, η διπλή ιδιότητα να πετά σαν θέλει και να τρέχει όταν κρίνει ότι πρέπει να τρέξει με ασύλληπτη σβελτάδα και τέχνη διαφυγής, η απαιτούμενη εμπειρίου του κυνηγού να γνωρίζει τα καταφύγιά της σε δυο-τρεις αποδράσεις της και προπαντός η ειδίκευση του σκύλου, που οφείλει να διαθέτει ο κυνηγός, πράγμα που προϋποθέτει πολλά και δυσπρόσιτα για τον ερασιτέχνη και προχειροκάμωτο κυνηγό και τον σκύλο του.
Στα βουνά όταν ανεβαίνεις, το αίμα σου σβινβινίζει το κεφάλι, η ανάσα σου δεν σου επαρκεί, τα πόδια σου χάνουν την ευστάθειά τους, και στα χέρια σου το ντουφέκι στέκει σαν βαρύ κούτσουρο.
Εκτός από αυτά, το κυνήγι της πέρδικας προϋποθέτει οργάνωση, σχέδιο, πρόγραμμα, μελέτη και χρόνο. Είσαι υποχρεωμένος να αφοσιωθείς μια μέρα για να κυνηγήσεις πέρδικες στο δείνα μέρος που υπάρχουν ένα-δυο κοπαδάκια, από τα εκρηκτικά αυτά πουλιά.
Ενας απλός περίπατος στο περδικοτόπι, όπως γίνεται για τα ορτύκια στον καιρό και στον τόπο των περασμάτων τους, είναι μια αφελής προσδοκία μετατροπής σου σε άρχοντα από κληρονομιά αγνώστου σου συγγενούς στην Αμερική. Στην πέρδικα, τυχοδιωκτισμός δεν χωρεί, θα λαχανιάσεις και θα ξεθεωθείς για να την βρεις.
Υπήρξε εποχή που οι πέρδικες βοσκούσαν στα αλώνια του χωριού, κακάριζαν πίσω από τους φράχτες του νεκροταφείου, βοσκούσαν το απόγευμα στο αμπέλι του κυρ-Αξέχαστου. Τότε ο παππούς έπαιρνε το βροντάρι του και σε δέκα λεπτά το βροντούσε, τινάζονταν τα σκάγια στο χώμα μαζί με τα πούπουλα των περδικιών και σήκωνε από το έδαφος τρία πουλιά για την κατσαρόλα.
Σήμερα όμως αραίωσαν και εξαφανίστηκαν αυτά τα μπερεκέτια και οι αγελάδες, όχι μονάχα κατάντησαν «ισχνές» αλλά και τα κόκκαλά τους κοντεύουν να διαλυθούν. Κάτι απ’ αυτά γίνονται στην αρχή πριν ν’ αρχίσει το κυνήγι ή στις αρχές του και στους τόπους του, τους απόμακρους, όπου διατηρούνται λίγες πέρδικες. Από τον Οκτώβρη όμως, η πέρδικα παίρνει τα ψηλώματα, δυναμώνον και τα φετινάρια και γίνονται «βασιλείς των ορέων».
Τότε οι πέρδικες κυνηγιούνται με την διαδικασία που είπα παραπάνω. Τότε και οι λατρευτές τους ανασκουμπώνονται για να τις κατακτήσουν με σκληρό και αδυσώπητο αγώνα που … «ου του παντός».
Δεν έχει πολλά χρόνια, που τα πράγματα άλλαξαν «άρδην και ανεπιστρεπτί». Το γιατί, δεν υπάρχει εδώ χώρος σήμερα για να ειπωθεί, γιατί είναι θέμα του μεγάλου ζητήματος, που περιλαμβάνεται στην κακοδαιμονία που παρακολουθεί γενικά την τύχη των ενδημικών μας από την απουσία μέτρων προστασίας τους.
Καλά σκυλιά, καλοί κυνηγοί (αποτελεσματικοί), δρόμοι και αυτοκίνητα που μας πάνε παντού, επικοινωνία, ενημέρωση και σύγχρονη τεχνολογία απέναντι σε μια απαρχαιωμένη νομοθεσία και ένα θήραμα που κάθε τόσο βλέπει την άμυνά του να εξουδετερώνεται.
Η πέρδικα είναι ένα θήραμα που αποδεδειγμένα πλέον δεν αντέχει τόσο μεγάλη πίεση. Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, που ακόμη την έχουμε, φοβάμαι ότι θα τη χάσουμε οριστικά και τότε θα έχουμε ακέραια την ευθύνη. Επίσης η λανθασμένη κατανόηση από κάποιους της έννοιας περδικοκυνήγι έχουν φέρει μία τρομακτική αλλοίωση σε αυτήν την κυνηγητική αξιοσύνη ...
Η σημερινή κατάσταση κατά την γνώμη μου είναι αποκαρδιωτική για τους περισσότερους από εμάς και για κάποιους εξευτελιστική , για δε την ίδια την περήφανη πέρδικα τραγική ...
Το κυνήγι αυτό είναι περήφανο και απαιτεί το καλύτερο από κάθε άποψη , κυνηγετική , κυνοφιλικη και ανθρώπινου δυναμικού και όπως το συγκεκριμένο θήραμα είναι γεμάτο λεβεντιά για να μπορεί να επιβιώνει με την δύσκολη ζωή που έχει, με λεβεντιά πρέπει να κυνηγιέται ...
Τι σχέση έχει με το κυνήγ της
Τι σχέση έχει στο κυνήγι αυτό ένα κρούπ 5-6 ανθρώπων με άλλους τόσους σκύλους που κυνηγάνε ομαδικά χτενίζοντας πλαγιές και αδειάζοντας τις καραμπίνες τους στο σήκωμα ενός κοπαδιού η ακόμη χειρότερα και μίας πέρδικας ...
Τι σχέση έχει, να φοράμε μπίπερ στα σκυλιά μας γυρισμένα στο ήχο του γερακιού για να καθηλωθούν οι πέρδικες ...
Τι σχέση έχει , να βάζουμε 2-3 συνκυνηγούς μας στα χαμηλά ώστε όταν σηκωθούν τα πουλιά και πάρουν την κατηφόρα να πέσουν πάνω τους ...
Τι σχέση έχει , να ξεκληρίζουμε ένα κοπάδι αν μας ευνοήσει η τύχη , δηλαδή δύο πέρδικες δεν αρκούν ...
Τι σχέση έχει να τρέχουμε να τις βαρέσουμε πρώτοι με διάφορους τρόπους , ακόμη και παρανομώντας εκτός της επιτρεπόμενης κυνηγετικής τους σεζόν , η και σε καταφύγια που απαγορεύεται το κυνήγι ...
Τι σχέση έχει να βγάζουμε “νομίζοντας διθυραμβικές” φωτογραφίες με ένα μάτσο πουλιά νεκρά , πολλά από ημέρες σε πολυήμερα κυνήγια, στοιβαγμένα η πεταμένα κάπου ...
Υπάρχουν και τόσα πολλά άλλα με το “τι σχέση" έχoyn με το κυνηγιτης πέρδικας “ ...
Δεν νομίζω ότι οτιδήποτε από αυτά αποδεικνύουν την όποια κυνηγοσύνη - αξιοσύνη δικιά μας η των σκύλων μας , αντιθέτως ....
Αυτές λοιπόν σε γενικές γραμμές είναι κάποιες από τις σημερινές συνθήκες του κυνηγίου της πέρδικας που μερικοί, εφαρμόζουν .
Οι περισσότεροι από αυτούς γνωρίζουν μοναχά ότι θήραμα είναι η πέρδικα, πετάει σαν το περιστέρι, χτυπιέται σαν το τρυγόνι, βρίσκεται στα βουνά και μπορεί να δώσει ραντεβού μαζί τους, το Ι.Χ. κουρσάκι τους για να τις κυνηγήσουν με τον ένα η τον άλλο μη λεβέντικο τρόπο και μετά να τις επιδείξουν σαν πτώματα και σαν αξιοσύνη των κυνηγητικών ικανοτήτων των ίδιων και των σκύλων τους ...
Ευτυχώς όμως υπάρχουν και “τα κορόιδα “ για κάποιους , η οι ρομαντικοί για κάποιους άλλους, που τις αντιμετωπίζουν διαφορετικά , όπως τους αξίζει με ντομπροσύνη και λεβεντιά , αυτό που δηλαδή απαιτεί στην μεταξύ μας αναμέτρηση η ίδια η πέρδικα .
Τις περισσότερες φορές λόγω των πολλών παραμέτρων – συνθηκών και τύχης που απαιτεί το σωστό κυνήγι της , οι κοκκινομύτες είναι οι νικήτριες και ο κυνηγός ο χαμένος .
Νομίζω όμως ότι δεν τον νοιάζει τόσο αν δεν κατάφερε να χαϊδέψει το υπέροχο φτέρωμας τους , του αρκεί ότι βρέθηκε εκεί στα υπέροχα λημέρια τους , το ότι παρακολούθησε τον σκύλο του να κάνει ότι μπορεί να του τις προσφέρει και το σπουδαιότερο , του αρκεί ότι τις συνάντησε και γέμισε τις μπαταρίες του σαν ελεύθερος άνθρωπος με όλη αυτή την “κυνηγοσύνη “ .
Εξ άλλου ξέρει ότι Θα του δοθεί και άλλη ευκαιρία αφού το βουνό είναι “ζωντανό “ , να αναμετρηθεί ξανά μαζί τους .


Οπως και να το κάνουμε, η πέρδικα έχει μια ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά των Ελλήνων κυνηγών και οι περισσότεροι της δείχνουν ιδιαίτερη στοργή.
Γνωρίζω πολλούς κυνηγούς οι οποίοι είναι φορτισμένοι συναισθηματικά απέναντί της και δηλώνουν απερίφραστα ότι δεν την πυροβολούν ποτέ.
Προσωπικά έχω περάσει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου κυνηγώντας πέρδικες και ομολογώ ότι με τρομάζει η ημέρα που θα κρεμάσω τα άρβυλα δηλώνοντας αδυναμία να τις κυνηγήσω.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που έπαψα να ενδιαφέρομαι για τον αριθμό των πουλιών που θα μπουν στο σακίδιο μου, όμως δεν θα ήθελα ποτέ να στερηθώ το δικαίωμα να την κυνηγώ.
Είναι το θήραμα που με κράτησε στο κυνήγι και στα όνειρά μου δεν είδα ποτέ τον εαυτό μου να κυνηγά οτιδήποτε άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά γίνομαι σκληρός με όσους αντιμετωπίζουν αυτό το υπέροχο πουλί, με τα γρήγορα πόδια και τα πλουμιστά φτερά, σαν κάτι που είναι αναλώσιμο και σε υπερεπάρκεια.
Όχι κύριοι η πέρδικα δυστυχώς δεν βρίσκεται πλέον σε υπερεπάρκεια και ένα μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς οι κυνηγοί.
Βέβαια ο κύριος λόγος όπως πολλές φορές έχουμε ξαναπεί είναι η εγκατάλειψη των ορεινών και ημιορεινών καλλιεργειών που της στέρησαν την τροφή, αλλά και η δική μας συμπεριφορά απέναντί της δεν είναι η δέουσα.
Όταν έχουμε κάνει τα «εκπαιδευτικά» εθνικό σπόρ και όλο το χρόνο δεν την αφήνουμε ούτε ώρα να ησυχάσει για να αναπαραχθεί, όταν την κυνηγάμε ανελέητα παίρνοντας ακόμη και το τελευταίο πουλί του κοπαδιού, όταν δεν κάνουμε τίποτε για την τροφή και την προστασία της από τους άρπαγες, από πού περιμένουμε να αναπαραχθεί και να πολλαπλασιαστεί; Από το απόλυτο «τίποτα» που αφήσαμε πίσω μας, από τον ανταγωνισμό μεταξύ μας για το νούμερο; Από την απληστία ορισμένων που νομίζουν ότι το θήραμα είναι ανεξάντλητο;
Υπάρχουν περιοχές στις οποίες τις πρώτες ημέρες του κυνηγίου η πίεση είναι τόσο μεγάλη, που είναι αδύνατο η φυσική αναπαραγωγή να καλύψει τις ανάγκες.
Αυτός είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους η ορεινή πέρδικα έχει πρόβλημα, ενώ η νησιωτική δεν έχει τουλάχιστον ακόμη τόσο μεγάλο .
Διότι οι κυνηγετικές οργανώσεις είχαν την «πολυτέλεια» να κάνουν απελευθερώσεις και εμπλουτισμούς με νησιωτικές πέρδικες. Μία πολυτέλεια που δυστυχώς δεν είχαμε στην ορεινή.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι παίρνουμε περισσότερα πουλιά από εκείνα που γεννιόνται με φυσική αναπαραγωγή, που είναι και ο μοναδικός τρόπος κάλυψης των απωλειών. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο μειώθηκε ο πληθυσμός της πέρδικας.
Από τη στιγμή λοιπόν που δεν είμαστε ακόμη σε θέση να καλύψουμε με τεχνητή αναπαραγωγή τις ανάγκες μας, άλλος τρόπος εκτός από τον περιορισμό της πίεσης δεν υπάρχει.
Περιορισμός της πίεσης δεν σημαίνει απαραίτητα όμως, απαγορεύσεις και γενικούς περιορισμούς κυνηγίου.
Δεν πρέπει να φτάσουμε στην σημερινή κατάσταση άλλων Ευρωπαϊκών χωρών όπως η κοντινή μας Ιταλία, που η ορεινή πέρδικα έχει σχεδόν απαγορευθεί παντού και όπου ακόμη επιτρέπεται , οι όροι είναι τόσο αυστηροί , που κάνουν το κυνήγι της αδύνατο για τους περισσότερους Ιταλούς .
Η πέρδικα σήμερα, τολμώ να πω, ότι με το σκληρό, ανελέητο, απηνές κυνήγημα, ανέβασε την εμπειρία της και ύψωσε την φροντίδα διαφυγής της προκρίνοντας, μεταξύ του φτερού και ποδαριού της, το δεύτερο. Περπατάει μπροστά από τον σκύλο σου και την ακολουθεί αυτός 200 μέτρα και αυτή δεν εννοεί να πετάξει και θα σε ξεθεώσει ακολουθώντας της ως το σφιχτό καταφύγι της ή στην απότομη πλαγιά και απ’ εκεί θα πετάξει, για να μη σου δώσει το στόχο της.
Και ακόμα: Ακούει από μακρυά τις φωνές και το ταβατούρι των κυνηγών και πετάει το κοπάδι προς άλλη κατεύθυνση και οι σκύλοι βρίσκουν το ντορό τους και επιμένουν δίχως να βγάλουν πουλιά, ώσπου απογοητεύονται και φεύγουν προς μια πιθανή για να τις βρουν, ενώ αυτές βρίσκονται αλλού.
Ποιος στρατηγός-κυνηγός, μπορεί να κατανικήσει τέτοια στρατηγήματα και τσαλίμια; Ποιος έχει το κουράγιο ν’ ανεβεί τρεις φορές το βουνό με την μικρή πιθανότητα να βρει το πουλί που πέταξε προς την κατεύθυνση του βουνού με τις πέντε ρεματιές και τις δέκα πυκνούρες;
Συμπτωματικά, αλλοτε μπορούσες να κυνηγήσεις τις πέρδικες γιατί σε μια αλυσίδα βουνών υπήρχαν πεντέξι κοπάδια από πέρδικες και με μια γυροβολιά θα πετύχαινες ένα κοπάδι, που κυνηγώντας το θα ‘πεφτες και σ’ άλλο.
Σήμερα αυτό είναι ζήτημα αν γίνεται στην αρχή του κυνηγιού, οπότε τα κοπάδια μπορεί να ‘ναι δυο, τρία, αδεκάτιστα και αφόβιστα. Μετρημένα είναι σήμερα τα πουλιά και η ανακάλυψή τους προϋποθέτει ψάξιμο και έρευνα και ξεθέωμα.
Πρόνοια της φύσεως είναι αυτό για την πέρδικα, γι’ αυτό και δεν εξολοθρεύεται από τα απόμακρα και απρόστια ενδιαιτήματά της. «Γκραίκα» την ονομάζει εξάλλου, η ζωολογία δηλ. Ελληνίδα και η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», γιατί άμα ιδεί τα ζόρια, παίρνει τα βουνά και γίνεται αρματωλός και κλέφτης.
Φυσικά, μόνο στα δυσκολοπλησίαστα βουνά απέμειναν με κάποιαν ανεξαρτησία οι πέρδικες. Από τα ευκολοπερπάτητα βουναλάκια και πλαγιές, εξαφανίσθηκαν οι σβελτονιές, σαν τα απονήρευτα και αφύλαχτα νιάτα.
Ευτύχημα είναι ότι οι πέρδικες είναι ζηλιάρες και συνοικισμούς με πολλές φάρες δεν κάνουν. Ζούνε πατριαρχικά και κάθε πατριά δεν ανέχεται ή δεν αντέχει στην πολυαριθμία. Κομματιάζεται και απλώνεται και παρακείθε για να δημιουργηθούν νέα βασίλεια, που καταπίπτουν αν η έδρα τους είναι χώρος ευκολοκυνήγητος.
Οι απρόσιτοι είναι τα φυσικά καταφύγια στα οποία καταφεύγουν και διατηρούνται τα πιο δυναμικά άτομα που είναι γεροί αναπαραγωγείς και σκληροτράχηλοι σύμμαχοί μας.
Αν λοιπόν το Ι.Χ. μας ή το ελικόπτερο κατορθώσουν να μας ανεβάσουν στα απρόσιτα καταφύγια της πέρδικας, και δεν τα σεβαστούμε ,τότε θα καταρρεύσει το φρούριο και μαζί του θα γκρεμιστούμε και εμείς.
Πρέπει πρώτα απ όλα όσοι κυνηγάμε πέρδικα ,να ξεκαθαρίσουμε μέσα στο μυαλό μας όπως και στην καρδιά μας την έννοια ΠΕΡΔΙΚΟΚΥΝΗΓΙ
Κυνηγώντας την σωστά θα λέμε ότι διαπράξαμε ¨άθλο” και αυτός πρέπει να μας αρκεί.
Γιa πολλα παράσημα το στήθος μας δεν αντέχει, εφόσον η καρδιά μας δεν επόνεσε και δεν είπε να κάμει κάποια εκεχειρία με την χιλιοτραγουδημένη Ελληνίδα και να την προστατέψει για να σωθεί η τιμή της και η τιμή μας..

Πηγές :
Αγγελος Ποιμενίδης
Μηνάς Ιορδάνογλου
Κυνήγι σην Ελλάδα και όχι μόνο .
Διαμόρφωση gpeppas

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Γενική συνέλευση και δώρο τα χάπια!

Ένας πολύ δυνατός πόνος, μέσα από τόσους, είναι κι αυτός της απογοήτευσης!
Απογοήτευση μπορεί να νιώσει κάποιος από πολλές αιτίες. Μια εξ αυτών είναι η απογοήτευση που νιώθεις όταν η απομυθοποίηση ενός ατόμου που εκτιμούσες μέχρι σήμερα, γίνεται με τον χειρότερο τρόπο και αποδεικνύεται ότι είχες «ζυγίσει» λάθος την προσωπικότητα ενός ανθρώπου.
Πόνεσαν, λοιπόν, όλοι όσοι κατά το παρελθόν είχαν την ατυχία να γνωρίσουν τον ηθοποιό που χθες 4/5/2014 έδωσε την καλύτερη του παράσταση στην γενική συνέλευση του Κυνηγετικού Συλλόγου Σύρου, στο θέατρο Ευανθίας Καϊρη σε μια παράσταση του παραλόγου.
Οι παρουσίες δεν εξέπληξαν κανέναν αφού ήταν υποτονικές, όπως αναμενόταν. Μια γενική συνέλευση όμως πάντα έχει κάτι να πει και πάντα η λήξη της κρύβει ένα δια ταύτα. Το δια ταύτα αυτής της γενικής, ήταν η διαπίστωση ότι το κυνήγι ταλανίζεται, βασανίζεται και δολοφονείται από εμάς τους ίδιους! Σε όποια βαθμίδα της κυνηγετικής ιεραρχίας κι αν βρισκόμαστε, όλοι μας έχουμε πρόχειρο και εύκαιρο ένα καρφί για το κυνήγι που αγαπάμε. Οι πολέμιοι του, απλά βάζουν ένα χεράκι επί πλέον, για να πάει αύτανδρο στον πάτο, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Μπερδεύτηκες ε;
Ποιος είναι ο ηθοποιός; Τι είπε; Σε ποιον τα είπε; Ποιος θίχτηκε; και το καλό…Γιατί τα είπε;  
Από την αρχή λοιπόν και με την σειρά:
Είπαμε τις καλημέρες μας, φτιάξαμε τα καφεδάκια μας, ανάψαμε τα τσιγαράκια μας και στρωθήκαμε να ακούσουμε τους απολογισμούς, τους προϋπολογισμούς και να συζητήσουμε όλα τα εντός και εκτός ημερησίας διάταξης θέματα.
Από την αρχή της συνέλευσης η ουρά του περί ου ο λόγος, του ηθοποιού ντε, ήταν στριμένη, σηκωμένη και έτοιμη για καυγά. Εντεταλμένη υπηρεσία εκτελούσε βλέπεις ο κακομοίρης, δεν μπορούσε να κάνει πίσω. Ήταν παρόν ο εντολέας βλέπεις.
Ότι συζητήθηκε, ότι προτάθηκε, ότι ειπώθηκε και ότι υπήρχε η πρόθεση να ειπωθεί, σε όλα, είχε αντίθετη άποψη. Καλώς και την είχε, αυτά έχουν οι δημοκρατίες. Ο τρόπος όμως, το ύφος, το ήθος, ο τόνος, η ένταση της φωνής και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκαν εκ μέρους του δεν συνάδουν με δημοκράτη και δη, με άνθρωπο! Ακόμα κι αν είχε δίκιο σε κάποια, ακόμα κι αν είχε κάτι να μας πει, έχασε αυτό το άμοιρο το δίκιο του και κανένας από τους παρόντες δεν κατάλαβε τι ήθελε να μας πει ο ποιητής, αφού όλες του οι κουβέντες έμοιαζαν άναρθρες κραυγές κάποιου που βιάζονταν να κάνει την δουλειά του και να φύγει.
Ποια ήταν η «δουλειά» του; Να μετατρέψει σε χάος την συνέλευση και να φύγει ο κόσμος…όπερ και εγένετο δυστυχώς.
Τελικά ποιος είναι αυτός βρε παιδί μου; Θα μου πεις. Είναι κάποιος που ούτε το όνομα του δεν θέλω να θυμάμαι πια! Και μην πάει το μυαλό σου ότι φοβάμαι και δεν το αναφέρω, έχω αποδείξει κατά το παρελθόν ότι τέτοια μαγκάκια τα έχω για τον π…ρωινό καφέ μου, ναι;
Ήταν κάποιος που γνώριζα, που μου ενέπνεαν σεβασμό τα άσπρα του μαλλιά. Που άκουγα με προσοχή τις ιστορίες που έλεγε από κυνήγια στην γενέτειρα του. Που θεωρούσα ότι οι απόψεις του για το κυνήγι στο νησί μου είχαν στόχο το καλύτερο για όλους μας. Όλα αυτά όμως ήταν μέχρι προχθές. Χθες απέδειξε ότι η ρήση που θέλει αυτόν που θα κοιμηθεί με στραβό να αλληθωρίζει το πρωί, είναι πέρα για πέρα σωστή!
Τα έβαλε με τον τρόπο που επιλέχθηκαν οι υποψήφιοι του ΚΕΚ στις ευρωεκλογές και φταίχτες ήταν το ΔΣ του συλλόγου. Ο τρόπος που διανεμήθηκαν οι πέρδικες από την Ομοσπονδία και φταίχτες ήταν το ΔΣ του συλλόγου. Η τοποθεσία που έχει οριστεί το καταφύγιο θηραμάτων, προ 15ετιας, και φταίχτες ήταν το ΔΣ του συλλόγου. Το κοτετσίσιο DNA των περδίκων που απελευθερώνουμε και φταίχτες ήταν το ΔΣ του συλλόγου. Ότι στην στήλη «Καταπολέμηση επιβλαβών» τα ευρώ ήταν μηδέν…που να πάει το μυαλό του στα μπερδέματα με τις φιλοζωικές και τους οικολόγους!
Ατάκα της ημέρας: ΔΙΟΙΚΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ. Εννοώντας φυσικά το ΔΣ.
Άκαιρη φίλτατε η διαπίστωση σου αφού άργησες να την διατυπώσεις κάποια χρόνια και άτοπη εξίσου, αφού οι Ντάλτον που ήξερες, και ξέρεις, δεν είναι πια στην σύνθεση του ΔΣ του συλλόγου μας. μάλλον μέσα στον παραλογισμό σας κοιτούσες χθες σε λάθος κατεύθυνση!!!
Ερώτηση αγανακτισμένου συναδέλφου: Γιατί φωνάζεις έτσι μωρέ;
Απάντηση σώφρονος ανθρώπου: Γιατί εγώ έχω τα @ρχίδια!
Θα σου πρότεινα ένα ζεστό μέρος να τα αποθέσεις, αλλά απ' ότι φαίνεται είναι φαρδύ και θα πέσουν, θα τα πατήσει κανένας άνθρωπος και θα τρέχεις να βρείς τέτοια εποχή τσακιστές ελιές.
Αποστροφή, αηδία και πολλή μεγάλος εκνευρισμός διακατέχει ακόμα και σήμερα πολλά από τα παρευρεθέντα μέλη της χθεσινής παράστασης που έδωσε ο κυνηγός της πλάκας.
Εύλογη ερώτηση: Γιατί δεν τον πετάξαμε έξω; 
Εύλογη απάντηση: Γιατί κανένας αφενός δεν ήθελε να λερώσει τα χέρια του με ακαθαρσίες και αφετέρου κανένας δεν ήθελε να δώσει αξία σε αυτές! Όλοι ελπίζουν να έχει την ευθιξία να τιμήσει τα παντελόνια που φοράει και να τηρήσει τα τελευταία λόγια που είπε, ότι θα παραιτηθεί από μέλος του συλλόγου…αμήν και στα τσακίδια!
Κοινή διαπίστωση ΟΛΩΝ ήταν ότι ο εν λόγω παραλογιζόμενος υπερήλικας, έδρασε κατ’ εντολή.  
Κατά τα άλλα, γιατί πολύ αξία έδωσα, ειπώθηκε ότι η ΚΟΣΕ θα επιμείνει στον εμπλουτισμό των βιοτόπων του νησιού με κάποια άτομα λαγού. Αποφύγαμε μια λάθος απαγόρευση του κυνηγίου του αφτιά άνευ λόγου και αιτίας. Ψηφίσαμε να αποσταλούν περισσότερα άτομα περδίκων στην Τήνο αφού αυτή σηκώνει μεγάλο κυνηγετικό βάρος στη περίοδο του κυνηγίου της.
Όλα αυτά, τα πολλά και λίγα, έλαβαν χώρα χθες. Ευτυχώς για κάποιους που δεν ήρθαν και δυστυχώς για όλους αυτούς που δεν ήταν παρόντες και έχασαν τέτοια κωμωδία.
Την συνέλευση τίμησε με την παρουσία του ο πρόεδρος του συλλόγου της Τήνου, ένας από τους υποψηφίους του ΚΕΚ στις Κυκλάδες στις επικείμενες ευρωεκλογές του Μαΐου.

Και εις άλλα με υγεία.
ΠΗΓΗ: ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

ΑΠΟΡΤ



Μερικές φορές και τα ζώα μπερδεύουν την ταυτότητα τους..Στην συγκεκριμένη περίπτωση το χαριτωμένο γατάκι νομίζει ότι είναι σκύλος.