Μην κάθεστε μπροστά απο ταύρο,πίσω απο μουλάρι δίπλα σε βλάκες...Είναι επικίνδυνο.!!!

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Πρωταθλητής κατ’ εντολή!


Το κυνηγετικό πάθος των Συριανών είναι παροιμιώδες! Είναι η αιτία για πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα που έχουν διανύσει στα βουνά και τους δρόμους τόσο του νησιού, όσο και της υπόλοιπης επικράτειας. Είναι ακόμα η αιτία για άλλα τόσα θαλασσινά μίλια και χιλιάδες 40άδες κυμάτων που πήραν καβάλα με διαφόρων τύπων πλεούμενα. Άλλοτε αυτά, τα σαράντα κύματα, δαμάστηκαν, ξέπλυναν το κακό μάτι και στάθηκαν φύλακες άγγελοι των ταξιδευτών. Δρόσισαν χαρμόσυνα νέα από καλές θηρευτικές εξόδους και τα ηλιοκαμένα πρόσωπα των κυνηγών.
Άλλοτε πάλι αγρίεψαν και μάνιασαν, έφεραν τα πάνω κάτω κάνοντας καπεταναίους κι επιβάτες να τα χάσουν και, πιασμένοι απ’τα ρέλια, να τάζουν λαμπάδες για ασφαλή επιστροφή. Θυμάμαι, σαν τώρα, δυο φορές που το θεριό της θάλασσας κατάπιε δυο πλεούμενα. χωρίς ευτυχώς να υπάρχουν θύματα. Μόνο τα σκάφη και τα όπλα πήρε λάφυρα βαθιά στα σωθικά του κι υστέρα ηρέμησε, σαν να μην ήξερε τίποτα για το κακό.
Ίσως όλες αυτές οι αντάρες κι οι έντονες εμπειρίες, με τα χρόνια να πέρασαν στην ματιά της, ξεχωριστής, φυλής των Συριανών κυνηγών! Αυτό το σπιρτόζο βλέμμα, το φτεροπόδαρο βήμα και το πάθος του αείμνηστου Γιάννη ζήλεψε πριν πολλά χρόνια ένας επιχειρηματίας στο Σχιστό σε αγώνες σκοποβολής και αποφάσισε να διορίσει τον Γιάννη Πέτρου, κατά κόσμων Σουβλάκια, σε αντ’ αυτού σκοπευτή.
Ο Γιάννης είχε βρεθεί στον Πειραιά με τα αδέλφια του για δουλειές και έμαθε ότι στο Σχιστό έχει αγώνες σκοποβολής. «Πάμε να ρίξουμε μια ματιά να περάσει η ώρα μας;» είπε στους υπολοίπους και δεν άργησαν να βρεθούν ανάμεσα στους θεατές. Ο σκοπευτής που είχε σειρά στην «πούλα» δεν ήταν του γούστου του, λόγω αστοχιών, κι αυτός απευθυνόμενος στα αδέλφια του είπε την άποψη του σχολιάζοντας δυσμενώς τις ικανότητες του αθλητή. «Δεν είναι καλός, δεν ξέρει καλό σημάδι. Εγώ μπορώ πολύ καλύτερα».
Παραδίπλα ένας καλοβαλμένος κύριος, τυλιγμένος με ένα ακριβό πανωφόρι, ρουφούσε το πούρο του παρατηρώντας και ακούγοντας την παρέα με τα νέα παιδιά. Τα ρούχα και το εξευγενισμένο είδος του καπνού που έβαζε στα πνευμόνια του, μαρτυρούσαν ότι τα «τάλαρα» στις τσέπες του ήταν πολλά! Πλησίασε την παρέα και απευθύνθηκε στον Γιάννη: «Αφού λες ότι είσαι καλός, εγώ σου εξασφαλίζω όπλο και φυσίγγια να μας δείξεις τι μπορείς να κάνεις».
Ο Γιάννης δεν έχασε ευκαιρία και βρέθηκε ανάμεσα στους διαγωνιζομένους με μια μικρή διαφορά, δεν τον έλεγαν πια Γιάννη Πέτρου. Δανείστηκε το όνομα του φραγκάτου, άγνωστου γνωστού, αφού ο διακαής πόθος εκείνου ήταν ένα κύπελλο από τους σκοπευτικούς αγώνες και το νταλαβέρι ανάμεσα τους ήταν αυτό. Θα σου δώσω την χαρά της εμπειρίας κι εσύ ένα κύπελλο για την βιτρίνα μου. Όταν χάρισε το κύπελλο στον εντολέα του, τηρώντας την συμφωνία, έλαβε εκ νέου μέρος κερδίζοντας ένα τρόπαιο και για τον εαυτό του.
«Έτσι βρίσκεται στο ράφι το κύπελλο του παππού του Γιάννη. Από εκείνη την ιστορία με τον πλούσιο του κόλλησε και η «ψώρα» με την σκοποβολή. Μάλιστα του είχε προτείνει να του κάνει τα έξοδα όποτε ήθελε εκείνος να ανεβαίνει να λαμβάνει μέρος και σε άλλους αγώνες, φυσικά με το όνομα του, αλλά ο παππούς δεν δέχτηκε» θυμάται ο Γιώργης, ο άντρας της εγγονής του και νυν πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου της Σύρας.
Πληρωμένα κύπελλα, πληρωμένες μπεκάτσες, πέρδικες, τρυγόνια, τσιχλικότσυφα.
Όλα έχουν την τιμή τους. Όλα; Δεν νομίζω. Οι εμπειρίες κι αυτά που κρύβει ο καθένας μας μες την ψυχή του κάνουν πολλά «τάλαρα», που καμιά τσέπη δεν μπορεί να χωρέσει. Πόσο κοστίζει η χαρά μιας ευχάριστης κυνηγετικής εξόδου; Πόσο κοστίζει η αίσθηση πληρότητας που νιώθεις βλέποντας την θέα από την κορυφή ενός βουνού; Πόσο κοστίζει το οξυγόνο που σου καίει τα πλεμόνια όταν παίρνεις βιαστικά στο κατόπι μια μπεκάτσα, ή μια πέρδικα; Πόσο κοστίζουν τα γρυλίσματα και τα κουνήματα της ουράς του τετράποδου φίλου σου όταν πας να ανοίξεις την πόρτα της κλούβας;

Μην κάνεις υπολογισμούς…πολλά τάλαρα!
 
 Του Νίκου Βασάλου

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Διαχειριστικό Σχέδιο για τον πληθυσμό των Περδικιών (Alectoris chukar cypriotes) στην Κύπρο

ΤΥΠΟΣ ΚΥΝΗΓΙ - 23.4.2014

Κυκλοφορεί Τετάρτη23/4/14 και κάθε Τετάρτη, με τον Ελεύθερο Τύπο.

Διαγωνισμός Παιδικής Ζωγραφικής 2013 με θέμα το Κυνήγι

Ακολουθούν οι πέντε (5) καλύτερες ζωγραφιές του διαγωνισμού,
μία ανά τάξη, που κέρδισαν τα βραβεία
                                 
                                   Ε' Δημοτικού
                                   Δήμητρα, Ε' Δημοτικού, Θεσσαλονίκη
                                    Δ' Δημοτικού
                                    Σταυρούλα, Δ' Δημοτικού, Πετρούπολη Ν.Αττικής
                                     Γ' Δημοτικού
                                     Παναγιώτα, Γ' Δημοτικού, Καστοριά
                                      Β' Δημοτικού
                                      Δήμητρα, Β' Δημοτικού, Ν.Κηφισιά Ν.Αττικής
                                         Α' Δημοτικού
                                       Κωνσταντίνα, Α' Δημοτικού, Κορυδαλλός Ν.Αττικής
Πηγή: Ω Ρ Ι Ω Ν - Το Δίκτυο των Κυνηγών

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Πάρτυ με μπεκάτσες


ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ

ΕΙΠΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΗΣΩ ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΚΑΤΕ ΓΑΙΔΑΡΟ!!!!ΜΟΛΙΣ ΣΒΗΣΤΗΚΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ 4 ,5 ΚΛΙΚΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΥΛΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ(ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟ ΘΥΜΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙ) !!!!!ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ,,,,,,,,ΕΔΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ...ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΙΣ ΚΛΙΚΕΣ ΤΑ ΑΛΛΗΛΟΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ ,,,,ΑΠΟ ΚΥΝΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ,ΑΠΟ ΦΥΛΑΔΕΣ ΠΡΟΣΚΥΜΕΝΕΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ .....ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΓΛΥΨΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΝΑ ΚΟΚΑΛΑΚΙ ....ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΟΛΟΥΣ ....ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ (ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ )ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΙΤΗΜΑ Η ΓΡΑΨΕΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΝΤΟΥΒΑΡΙ ΜΟΥ !!!!!ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΥΝΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΟΥ ...ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΝΟΜΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ........ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ...ΕΙΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ...ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ Γ@ΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΣΑΣ ΕΚΑΝΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣ ....ΚΑΘΕΣΤΕ ΑΝΑΠΑΥΤΙΚΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΣΑΣ ...ΚΑΙ ΡΙΧΝΕΤΕ ΝΤΟΥΦΕΚΙΕΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ !!!!!!!ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΞΟΔΑ !!!!!!!ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ .....ΓΙΑΥΤΟ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΑΣ !!!!!!!ΜΙΛΑΤΕ ΣΤΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΣΣΕΤΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ......ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΑΣ ???ΝΑ ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΖΕΣΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΑΣ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΠΟΣΑ ΘΑ ΚΟΝΟΜΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ?????ΛΑΜΟΓΙΑ Ε ΛΑΜΟΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΠΡΙΤΙΑ ΣΑΣ !!!!

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Πέρδικα: Μηδέ προ του τέλους (κ)ακάριζε

Η πέρδικα, αλλά και τα υπόλοιπα ενδημικά θηράματα, αποτελούν εθνικό κεφάλαιο στο οποίο θα πρέπει να δοθεί η δέουσα και η επισταμένη προσοχή.

Δυστυχώς έπρεπε να φτάσουμε σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό σημείο για να αρχίσουν να λαμβάνονται κάποια μέτρα.

Οι εποχές του παίρνω και δεν δίνω έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Θυμάμαι κάποτε, όπως μου διηγούταν ο κυρ-Βασίλης ένας γέρο βοσκός από το Μικρό Περιστέρι Ιωαννίνων, η περιοχή είχε τόσες πολλές πέρδικες, παρά το γεγονός πως οι ίδιοι οι βοσκοί μαζεύανε πάρα πολλά αυγά από τις περδικοφωλιές με σκοπό να τα φάνε. Αλλά θα πει κανείς ότι οι εποχές άλλαξαν. Τίποτα πλέον δεν είναι όπως παλιά.

Τα βουνά που μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων έχουν ερημώσει. Κάποτε στα Ελληνικά βουνά υπήρχαν χιλιάδες ζώα και όλα τα κομμάτια γης σπερνόντουσαν, με αποτέλεσμα η πέρδικα να βρίσκει τροφή να φάει. Υπήρχε σε αφθονία θηραμάτων, τώρα παντού έχουν ανοίξει δρόμοι και ο κυνηγός πάει παντού.

Στο όνομα λοιπόν της ανάπτυξης, όλα έχουν αλλάξει και όλα έχουν γίνει διαφορετικά για την διευκόλυνση και την ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου. Το μόνο που δεν έχει αλλάξει είναι η νοοτροπία και η συμπεριφορά ορισμένων κυνηγών που συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο νομίζοντας ότι το θήραμα είναι ανεξάντλητο.

Αλλά και οι υπόλοιποι συνυπεύθυνοι, δηλαδή οι κυνηγετικές οργανώσεις και το επίσημο κράτος τι έκαναν τόσα χρόνια; Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων απολύτως τίποτα. Το επίσημο κράτος θα έπρεπε εδώ και πάρα πολλά χρόνια αντί να κάνει απελευθερώσεις περδίκων τσούκαρ σε βιότοπους ορεινής, δημιουργώντας μιγαδοποίηση και νομίζοντας πως με αυτό τον τρόπο βοηθά την κατάσταση, να κάνει κάτι λιγότερο απλό, αλλά περισσότερο αποδοτικό. Να βοηθήσει, να πλαισιώσει, και να χρηματοδοτήσει τις φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων επιστημόνων, οι οποίοι με ελάχιστα μέσα έχουν καταφέρει να αναπαράγουν ορεινή πέρδικα με αξιόλογα αποτελέσματα.

Εν συνεχεία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν ουσιαστικά τις ήδη απαγορευμένες περιοχές ως ένα είδος «φυσικού κλωβού προσαρμογής» εναποθέτοντας εκεί τα θηράματα της τεχνητής αναπαραγωγής. Φυσικά για να συμβεί αυτό θα πρέπει αρχικά καταπολεμηθεί η αλεπού η οποία προκαλεί τεράστιες ζημιές ιδιαιτέρως σε νεοσσούς και παραμένει λόγω του υπερπληθυσμού της μια «αγιάτρευτη πληγή».

Επιπλέον, σε συνεργασία πάντα με τις κυνηγετικές οργανώσεις, να προβεί σε εκτεταμένες σπορές εκτάσεων στα βουνά, για να μπορεί να βρει τροφή η πέρδικα, αλλά και στην παροχή νερού, γιατί όπως διαπιστώνει κανείς οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν αλλάξει και οι πέρδικες πηγαίνουν σε ποτίστρες ζώων πολύ κοντά στον άνθρωπο και μακριά από τον κλασικό τους βιότοπο.

Αυτά είναι - κατά την ταπεινή μου γνώμη - μερικά απλά, αλλά δραστικά μέτρα, τα οποία θα αλλάξουν το τοπίο βραχυπρόθεσμα. Τώρα αν θέλουμε να λεγόμαστε σοβαροί και να επιτύχουμε μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, θα πρέπει να βάλουμε το μαχαίρι βαθιά μέχρι το κόκαλο, με σκοπό να αλλάξει η νοοτροπία των κυνηγών, γιατί εκεί εντοπίζεται το μεγάλο κενό που υπάρχει, δηλαδή στην παιδεία και στην κουλτούρα του μεγαλύτερου μέρους των κυνηγών.

Δυστυχώς με τις υπάρχουσες προϋποθέσεις απόκτησης άδειας κυνηγίου δεν δημιουργούμε κυνηγούς ποιότητας, αλλά κυνηγούς ποσότητας. Εφόσον λοιπόν δεν μπορούμε να καθίσουμε εμείς στα θρανία, ας προσπαθήσουμε να καθίσουμε αυτούς που έρχονται, γιατί κακά τα ψέματα αυτοί είναι το μέλλον. Διότι αν διδαχθείς κάτι σωστά και το διδαχθείς σε μικρή ηλικία θα το εφαρμόσεις με μεγαλύτερη επιτυχία στην πράξη, με αποτέλεσμα λιγότερες αποκλίσεις και λιγότερες αρνητικές συνέπειες. Αυτό δεν ισχύει μόνο στο κυνήγι, αλλά γενικότερα σε ολόκληρο το πλαίσιο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.

Ο σωστός περδικοκυνηγός είναι συνειδητοποιημένος από μόνος του. Διότι ο γνήσιος και σωστός περδικοκυνηγός πάντα θα αφήσει πίσω του την απαραίτητη «μαγιά», διότι αγαπά την πέρδικα, αλλά αγαπά και το ίδιο το βουνό. Αυτή είναι που θα του δώσει το κίνητρο να ξανανέβει στο βουνό την επόμενη χρονιά, με σκοπό να την ψάξει και να αναμετρηθεί μαζί της σε μια μάχη δίκαιη. Γιατί αυτό το θήραμα είναι λεβέντικο και αξίζει την ανάλογη αντιμετώπιση.

Με το δικαίωμα λοιπόν που μου δίνει η γραφή σε αυτό το έντυπο, θα μου επιτρέψετε αγαπητοί μου αναγνώστες να απευθύνω μερικές μικρές συμβουλές για την αντιμετώπιση του ήδη ευπαθούς πληθυσμού της ορεινής πέρδικας κυρίως στους νέους συναδέλφους. Προσπαθήστε λοιπόν να εκτιμήσετε σωστά τις αποστάσεις και μην πυροβολείτε σε απαγορευτικές αποστάσεις, διότι μια τραυματισμένη πέρδικα είναι μεγαλύτερη απώλεια για τον πληθυσμό, αφού το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνει βορρά των αρπακτικών, ή θα πεθάνει εκατοντάδες μέτρα από τον κυνηγό. Δείξτε εγκράτεια όταν θα συναντήσετε το κοπάδι και αφήστε πάντοτε τις μισές και παραπάνω για να μπορέσει να αναπαραχθεί το επόμενο έτος.

Στα εκπαιδευτικά που κάνετε μην μένετε μέχρι αργά στο βουνό, γιατί όταν σουρουπώσει η μάνα πέρδικα δεν προλαβαίνει να μαζέψει τα μικρά περδικόπουλα με αποτέλεσμα να μένουν μόνα και εκτεθειμένα σε πολλούς κινδύνους.

Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθύνω μια έκκληση σε αυτούς που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, αλλά δεν θέλουν ή δεν έχουν το θάρρος να μιλήσουν. Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουν πως υπάρχουν κάποιοι «δήθεν μάγκες», που χτυπάνε τα πουλιά πολύ πριν αρχίσει η επιτρεπόμενη περίοδος.

Εάν γνωρίζετε οτιδήποτε, δώστε ακριβείς κατευθύνσεις στις αρμόδιες αρχές ούτως ώστε να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από αυτά τα «ανθρωπάκια», που θέλουν να ονομάζουν τον εαυτό τους κυνηγούς. Ο μόνος ήπιος τίτλος που τους αξίζει είναι λαθροθήρες και βιαστές της φύσης. Παλαιότερα έχω ξαναγράψει και θα επιμένω σε αυτό το πράγμα συνεχώς.

Κανένας δεν πρέπει να αφαιρέσει από τα παιδιά μας το δικαίωμα να ανεβαίνουν στα ελληνικά βουνά για να μπορέσουν να ακούσουν και να συναντήσουν το υπέροχο αυτό θήραμα. Αντιθέτως, εμείς είμαστε αυτοί που θα αφαιρέσουμε το δικαίωμα από ορισμένους τυχοδιώκτες να ασελγούν εις βάρος της φύσεως. Όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, ο καθένας στο μερίδιο που του αναλογεί. Περιθώρια λοιπόν - κατά την γνώμη μου υπάρχουν - αλλά αυτά είναι ελάχιστα και στενεύουν δραματικά.

Για να μην φτάσουμε λοιπόν να αναφωνήσουμε όπως ο αείμνηστος πρωθυπουργός της Ελλάδος Χαρίλαος Τρικούπης το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ας αναλογιστούμε το μέλλον των παιδιών μας και ας πράξουμε τα δέοντα.


Του Νίκου Νικολάου

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014