Μην κάθεστε μπροστά απο ταύρο,πίσω απο μουλάρι δίπλα σε βλάκες...Είναι επικίνδυνο.!!!

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Εξολοθρεύουν τις πάπιες της Κερκίνης


Οι αδίστακτοί λαθροκυνηγοί εισβάλλουν μέσα σε προστατευόμενες περιοχές και εκτελούν τα απειλούμενα πτηνά προκειμένου να τα διοχετεύσουν στη μαύρη αγορά και σε εστιατόρια της Θεσσαλονίκης.

Την άκρη του νήματος για την ύπαρξη αυτών των κυκλωμάτων αποκάλυψε η πρόσφατη σύλληψη δύο νεαρών λαθροκυνηγών στη λίμνη Κερκίνη από μεικτό κλιμάκιο του Δασαρχείου Σιδηροκάστρου Σερρών και της Ορνιθολογικής Εταιρείας, την ώρα που κυνηγούσαν στο καταφύγιο άγριας ζωής, που προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ramsar.

Οι κυνηγοί, επιβιβασμένοι σε μία μηχανή, με κουκούλες και κρατώντας προτεταμένα τα κυνηγετικά τους όπλα, αλώνιζαν την περιοχή. Στη σέλα της μηχανής τους, οι Αρχές εντόπισαν και κατέσχεσαν τρεις νεκρές πρασινοκέφαλες πάπιες. Αμέσως σήμανε συναγερμός, αφού στην περιοχή διαχειμάζει ο τελευταίος πληθυσμός νανόχηνας στην Ευρώπη.

«Πρόκειται για ένα καλά στημένο κύκλωμα, το οποίο εκτελεί τις άγριες πάπιες και τις διοχετεύει στη μαύρη αγορά», τονίζει ο ακτιβιστής Νίκος Ασλάνογλου από την Οικολογική Ομάδα Βέροιας, που γνωρίζει πολύ καλά τους υδροβιότοπους ολόκληρης της βορείου Ελλάδος.

«Οι λαθροθήρες εκτελούν απειλούμενα πτηνά και διοχετεύουν το κρέας σε επιλεγμένες ταβέρνες της Θεσσαλονίκης». Ανάλογα περιστατικά έχουν καταγραφεί στις Σέρρες, στη Βέροια και, γενικά, σε όλους του υδροβιότοπους της δυτικής και κεντρικής Μακεδονίας.

Ειδικά στον Αλιάκμονα η οικολογική ομάδα έχει εντοπίσει πολλές φορές βάρκες φορτωμένες ακόμη και με 30 - 40 πάπιες, που, σύμφωνα με τα μέλη της οργάνωσης, προορίζονταν για εμπόριο.

«Επικερδής επιχείρηση»

«Το κυνήγι της πάπιας αποτελεί μια ιδιαίτερα επικερδή επιχείρηση», τονίζει ο έμπειρος δασοφύλακας Ανανίας Χατζησάββας, και προσθέτει: «Η τιμή της άγριας πρασινοκέφαλης πάπιας στο παράνομο εμπόριο αγγίζει αυτή του φασιανού.

Μπορεί να φτάσει τα 50-60 ευρώ το κιλό. Εάν χτυπήσουν νανόχηνα, η τιμή εκτοξεύεται. Επομένως, αυτό το πανάκριβο έδεσμα απευθύνεται σε υψηλά βαλάντια».

Παρά τις προσπάθειες του δασαρχείου να φυλάξει τη λίμνη Κερκίνη, οι λαθροθήρες καταφέρνουν και διεισδύουν στο εθνικό πάρκο. «Το κρούσμα λαθροθηρίας στην Κερκίνη δεν είναι μεμονωμένο, αφού στατιστικά έχει αποδειχθεί ότι η σύλληψη ενός λαθροθήρα αποδεικνύει ότι έχει κυνηγήσει πολλές φορές παράνομα, χωρίς να τον πάρει κανείς είδηση», παρατηρεί ο Ν. Ασλάνογλου.

Μάλιστα, όπως προκύπτει από τα μέχρι τώρα στοιχεία των δασικών υπηρεσιών, ένας από τους δύο λαθροθήρες που πιάστηκαν είναι υπότροπος και έχει ξανασυλληφθεί να κυνήγα παράνομα στην περιοχή.

«Για να προσεγγίσει κάποιος λαθροκυνηγός την περιοχή που θα κυνηγήσει πρέπει να ξέρει καλά τα κατατόπια και τις εξόδους διαφυγής, έτσι ώστε αν πάει κάτι στραβά να ξέρει από πού θα τη γλιτώσει», αναφέρει ο Αν. Χατζησάββας.

«Ειδικά για την περιοχή της λίμνης Κερκίνης την οποία γνωρίζω, ένας λαθροθήρας θα λάμβανε υπόψη του τη στάθμη των νερών, αφού το μέρος είναι βατό», τονίζει ο Ν. Ασλάνογλου, και συμπληρώνει: «Συνεπώς, πρέπει να ξέρει από πριν την ώρα που θα βγουν τα περίπολα από το δασαρχείο ή τη θηροφυλακή, ή τις κινήσεις οποιουδήποτε άλλου που θα μπορούσε να του χαλάσει τη δουλειά».

Παγίδες στις όχθες

«Παλιότερα άγνωστοι δόλωναν αγκίστρια στις όχθες της λίμνης και αλίευαν τις πάπιες που ζούσαν στον υγρότοπο. Συνεχώς έβρισκα τέτοιες παγίδες, τις οποίες ξήλωνα», τονίζει ο Γιάννης Ρέκλος, υπεύθυνος του παρατηρητηρίου πουλιών της Κερκίνης.

«Επαγρυπνούμε και ζητάμε και από τους κατοίκους των γύρω περιοχών να συνδράμουν τις προσπάθειες του δασαρχείου για την οριστική πάταξη της λαθροθηρίας», αναφέρει ο αναπληρωτής δασάρχης Στυλιανός Γαϊδαρτζής, προσθέτοντας: «Αν και τα κρούσματα στην Κερκίνη έχουν μειωθεί, δεν έχουν εκλείψει.

Οσον αφορά τους δράστες, έχουμε καταθέσει ήδη μήνυση εναντίον τους. Διενεργείται προανάκριση από τις υπηρεσίες μας ώστε να σταλθεί ο φάκελος στον εισαγγελέα».

Η θρασύτητα των επίδοξων λαθροθηρών δεν γνωρίζει όρια, αφού δεκάδες είναι τα βίντεο που αναρτώνται στον ιστότοπο YouTube από το λαθραίο κυνήγι που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή των Σερρών. Ειδικά το κυνήγι της άγριας πάπιας αποτελεί μία από τις πιο βάρβαρες μεθόδους κυνηγιού.

Συνήθως γίνεται νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ. Οι παράνομοι κυνηγοί στήνουν καρτέρι και μόλις περάσει ένας σμήνος πουλιών ρίχνουν στο ψαχνό αγνοώντας αν τουφεκίζουν κάποιο απειλούμενο είδος, όπως η νανόχηνα.

Η περιοχή των Σερρών έχει αντιμετωπίσει τα πιο ασύδοτα περιστατικά λαθροθηρίας. Μόλις πέρσι επίδοξος λαθροθήρας κυνηγούσε αγριογούρουνα με αυτοσχέδιο μυρδαλιοφόρο, ενώ άλλος λαθροθήρας δεν δίστασε να πυροβολήσει εναντίον ενός θηροφύλακα, που απλώς ζήτησε να ελέγξει τα χαρτιά του.

Η Κερκίνη αποτελεί ένα από τα πιο σπουδαία οικοσυστήματα πτηνών της χώρας, αφού έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από 300 είδη πoυλιώv, όπως η φαλαρίδα, η πρασινοκέφαλη πάπια, η ασπρομέτωπη χήνα κ.ά.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της ορνιθολογικής, ολόκληρη η περιοχή αποτελεί βασικό βιότοπο της απειλούμενης νανόχηνας, η οποία μεταναστεύει στη χώρα μας από τις χώρες της Σκανδιναβικής χερσονήσου.

Αλλωστε, σε ολόκληρη την Ευρώπη έχουν απομείνει 20 με 30 ζευγάρια τα μισά, από τα οποία διαχειμάζουν στη χώρα μας και κυρίως στην Κερκίνη.

Πηγή:  real.gr

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Κόμμα …ποιών Ελλήνων Κυνηγών;;;

ΜΗΝΑΣ ΙΟΡΔΑΝΟΓΛΟΥ (κυνηγός και αρθρογράφος πρώην πρόεδρος της ΠΕΒΕΚΕ)
-Έγραψε μεταξύ άλλων στην εφημερίδα ‘’Κυνηγετικά Νέα’’ σχολιάζοντας Τις επερχόμενες ευρωεκλογές και το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών’’.
‘’’Οι εποχές που οι Γάλλοι είχαν το κυνηγετικό κόμμα να εκπροσωπείται με τέσσερις ή πέντε ευρωβουλευτές, δυστυχώς πέρασαν!
Το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών, ετοιμάζεται να συμμετάσχει, όμως πέρα από τα λόγια κάποιων κυνηγών, δεν βλέπω να υπάρχει ο ενθουσιασμός που υπήρχε παλιά.
Αρκούν, όμως τα λόγια ορισμένων, ή η ψήφος που ενδεχομένως θα ρίξουν οι σκληροπυρηνικοί κυνηγοί;
Πιστεύω πώς όχι.
Για να υπάρξει επιτυχία χρειάζεται μαζική κινητοποίηση και αρκετό χρήμα.
Ποιοι, όμως είναι εκείνοι που θα επωμιστούν το κόστος του χρήματος και της ενασχόλησης;
Οι πλάτες και το πορτοφόλι του φίλου μου του Γιώργου Τσαγκανέλια, δεν αντέχουν τόσο βαρύ φορτίο.
Η εύκολη κριτική από τα καφενεία και ο καταλογισμός ευθηνών στον Τσαγκανέλια δεν βοηθούν καθόλου αλλά αντίθετα αναδεικνύουν την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την κατάσταση’’.

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Θείε να σκοτώσω κι εγώ μια τσίχλα;

Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com


Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια, λέει μια πολύ σοφή ρήση του λαού μας θέλοντας να αναδείξει την διαφορετικότητα σε ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις. Αυτές οι διαφορές που υπάρχουν -ευτυχώς ή δυστυχώς- μεταξύ των ανθρώπων, αποτελούν την αιχμή που κεντρίζει το ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον. Είναι αυτό το «κάτι» που βρίσκεις σε κάποιον και σε τραβά, ή, σε απωθεί. Η διαφορετικότητα του καθενός μας και τα χούγια του, είναι αυτά που κληρονομούμε εκ γενετής, ή άλλοτε, με την πάροδο του χρόνου και μας συνοδεύουν, καμιά φορά, ως μια άλλη, άτυπη ταυτότητα.   
Για να έρθω σιγά σιγά στο προκείμενο και στο θέμα τις ιστορίας μου, να αναφέρω άλλη μια εύστοχη ρήση η οποία θέλει άλλα να είναι τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας. Περνώντας, λοιπόν, στο βασίλειο των δίποδων ώντων, να πω ότι και στο βουνό οι συμπεριφορές κι οι αντιδράσεις μας είναι διαφορετικές.
Φυσικά και δεν ανακάλυψα το μπαρούτι, ούτε θέλω να κάνω επίδειξη γνώσεων ψυχολογίας, που δεν έχω, γράφοντας όλα τα παραπάνω, αλλά πώς να το φέρω, να το γυρίσω και να σου πω, φίλε μου αναγνώστη, την εκ διαμέτρου διαφορά που έχουν και τα δικά μου μάτια με αυτά του φίλου μου του Μήτσου; Γιατί, πώς να το κάνουμε, είναι κάποιοι συνάδελφοι που η σκοπευτική τους δεινότητα είναι άξια μνείας. Κοινώς, ο φόβος και ο τρόμος!
Ο Μήτσος, λοιπόν, παθιασμένος κυνηγός, έχει γίνει τα τελευταία χρόνια αρκετές φορές το κυνηγετικό μου διδυμάκι, αφού βρίσκουμε ο ένας στον άλλον κοινά στοιχεία μέσα από τις πολλές διαφορές μας. Οξύμωρο το σχήμα, αλλά έτσι «δένουν» τα καλά γλυκά.
 
Το απογευματινό κυνήγι της τσίχλας ήταν πάντα ένα σημείο επαφής ανάμεσα μας και ποτέ δεν έχω πει όχι σε πρόσκληση που μου έχει κάνει. Και μιας που δεν είμαστε κυνηγετικοί γυρολόγοι, τα μέρη που θα μας βρει κάποιος στο βουνό είναι γνωστά.
Ένα απόγευμα, λοιπόν, την εποχή των επιστρόφειων –σαν τώρα καλή ώρα- γεμίσαμε τα πλαστικά ποτήρια μας με καφέ, αρπάξαμε και τα κυνηγετικά συμπράγκαλά μας και απλώσαμε τις αρίδες μας στα βράχια μιας δυτικής πλαγιάς για να απολαύσουμε τον αποκαμωμένο χειμωνιάτικο ήλιο, την ησυχία, τον καφέ και την πλήρωση που δίνει ένα συντροφικό, άνευ συναγωνισμού κυνήγι.
Η κατά τύχη παράταξη μας, έφερε εκείνον να κάτσει μετά από εμένα στην νοητή γραμμή του περάσματος. Μετά από κάποιες τζούρες καφέ και των στριφτών τσιγάρων μας, ένας πιτσιρικάς έκανε την εμφάνιση του αξιολογώντας ότι στο συγκεκριμένο κυνηγοτόπι θα έσβηνε την δίψα του για τουφεκιές. Λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο όμως αφού αφενός οι τσίχλες ήταν λιγοστές και αφετέρου, αυτές που τρόμαζα εγώ με τις λάθος τουφεκιές μου δεν είχαν την ίδια τύχη και στα πυρά του Μήτσου. Αποτέλεσμα ήταν το παλικάρι να έχει βαρεθεί την ζωή του. Αποκαμώθηκε να μετρά τσίχλες να πέφτουν στα πόδια του Μήτσου!
Κάποια στιγμή ήρθε και κόρωσε, έβρασε το αίμα του. Σηκώθηκε απ’ τον βράχο που είχε κουράσει στο σήκω κάτσε και μια και δυο, οπλισμένος με ένα πλατύ χαμόγελο το οποίο μαρτυρούσε την αναγνώριση των ικανοτήτων του φίλου μου, πήρε το μονοπάτι για να έρθει κοντά μας.
«Αχ Δημητράκη δεν σε βλέπω καλά» είπα γελώντας κάνοντας συνάμα νόημα προς το μέρος του επισκέπτη μας. Το χαμόγελο στο στόμα του Βαγγέλη –γνωστός κι αυτός- είχε φτάσει μέχρι τα αφτιά του. Η ειρωνική έκφραση στο πρόσωπο του υπόσχονταν ανεπανάληπτη ατάκα κι εγώ, λάτρης της πλάκας και του έξυπνου χιούμορ, ανέλαβα να παίξω τον ρόλο του θεατή σε μια ολιγόλεπτη μονόπρακτη κωμωδία. Ο Μήτσος ατάραχος κοιτούσε τον επισκέπτη που σκαρφάλωνε την πλαγιά και πότε πότε, γυρνούσε να τραβήξει καμιά ρουφηξιά από το τσιγάρο του προς το μέρος μου, λες και ήθελε να κρατήσει το τοπίο καθαρό απ’ την μεριά του «εισβολέα».
Εκείνος πλησίασε, κοίταξε τον Μήτσο, έκανε νόημα σε μένα κουνώντας το κεφάλι για χαιρετισμό, σήκωσε το ένα φρύδι και αλλάζοντας την χροιά της φωνής του έτσι ώστε να μοιάζει με παιδική είπε: «Θείε, να σκοτώσω κι εγώ μια τσίχλα;».
Τα γέλια ξεχύθηκαν με μιας από τα σωθικά μας κατρακυλώντας σε όλο το βουνό.
«Τι να κάνω βρε Βαγγέλη, μου βγαίνει αυθόρμητα. Σηκώνω το τουφέκι και πάει μόνο του. Συγνώμη δηλαδή, αλλά δεν το κάνω επίτηδες.» απολογήθηκε ο Μήτσος μόλις μπόρεσε να πάρει ανάσα.
Ποιος νοιάζεται για θηράματα και καρπώσεις τέτοιες ώρες; Η ευχαρίστηση, η πληρότητα και η απόδραση από τον βραχνά της καθημερινότητας που δίνει η καλή παρέα κι ο καθαρός αέρας που πλημμύρισε τα στήθη μου ήταν πάνω από κάθε θήραμα και κάθε κάρπωση.
Ποιος νοιάζεται κι αν ήταν αληθινή κι ετούτη εδώ η ιστορία. Αν ήταν θα την θυμάμαι όλη μου την ζωή. Κι αν δεν ήταν, εύχομαι να μπορέσω να την ζήσω κάποια στιγμή στο μέλλον, αφού ο φίλος μου ο Μήτσος είναι δόξα τον Θεό κοντά μου!
Να ‘μαστε καλά να ανταμώνουμε, που είπε κι ο Διονύσης ο Σαββόπουλος τις προάλλες όταν επισκέφθηκε το νησί μου.  

Ωραίος ο μικρός

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Λαθροθήρας "ψάρευε" τσίχλες με αγκίστρια

Τέλος στη δράση του απάνθρωπου λαθροκυνηγού έβαλαν οι ομοσπονδιακοί θηροφύλακες

Δεν έφτανε που κυνηγούσε παράνομα, βασάνιζε κιόλας τα πουλιά που έπιανε παγιδεύοντάς τα με δολώματα που έκρυβαν μέσα τους φονικά αγκίστρια! Τέλος στη δράση του απάνθρωπου λαθροκυνηγού έβαλαν οι ομοσπονδιακοί θηροφύλακες σε περιοχή της Μεσσηνίας.

Οι θηροφύλακες έπιασαν στα πράσα τον αδίστακτο λαθροθήρα τη στιγμή που έριχνε «φτερωτή» γεμάτη με αγκίστρια καλυμμένα με τροφή στα δέντρα στη θέση «Χωματερός» του Χαρακοπιού με σκοπό να προσελκύσει τσίχλες και να τις πιάσει! Μάλιστα, την ώρα που τον συνέλαβαν, είχε ήδη θανατώσει με μαρτυρικό τρόπο 12 τσίχλες!

Όμως, δεν πρόλαβε να γευτεί τα παράνομα σκοτωμένα θηράματα, τα οποία βγήκαν σε πλειστηριασμό από τους ομοσπονδιακούς. Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Χαρακοπιού υπέβαλε στο Δασαρχείο Καλαμάτας μήνυση σε βάρος του συλληφθέντα και η υπόθεση πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης.

 Πηγή:  PROTOTHEMA

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Καλέ μου φίλε Ρεξ.

Ενα παράπονο. Μια κραυγή απόγνωσης για τον χαμένο φίλο, σύντροφο και συνκυνηγό από έναν συριανό συνάδελφο. 
Του Χρήστου Ζαράνη.

Είμαι σε πολύ δύσκολη θέση, σε πολύ δύσκολη! Ο λόγος είναι ότι ποτέ μου δεν τα πήγα καλά με τα χαρτιά και τα μολύβια, πόσο μάλλον με υπολογιστές και πληκτρολόγια. Αποφάσισα όμως ότι αξίζει για σένα να κάνω την υπέρβαση μου και, έναντι των τόσων ευχάριστων στιγμών που απλόχερα μου χάρισες, να κάτσω πίσω από μια αφιλόξενη για τα μάτια και τα χέρια μου οθόνη και να προσπαθήσω μέσα από λίγες λέξεις να σου πω, άλλη μια φορά, πόσο πολύ σε αγάπησα και πόσο πολύ μου λείπεις, καλέ μου φίλε Ρεξ.
Σίγουρα το ήξερες, εισέπραξες την αγάπη και την αφοσίωση μου για σένα όσο ήσουν πλάι μου. Το ήξερα κι εγώ, το έβλεπα, το ένοιωθα κάθε φορά που συναντούσαμε άλλα σκυλιά στο βουνό και έψαχνες να με βρεις προσπαθώντας να μην αφήσεις κανέναν να με πλησιάσει. Ήθελες την αγάπη μου να μην την μοιραστείς με κανέναν άλλον. Ήθελες κατ΄ αποκλειστικότητα την φιλία μου και προσέφερες, πολύτιμο αντάλλαγμα, τις υπηρεσίες σου μόνο σε μένα.
Δυνατή, περίεργη σχέση η δική μας που μόνο ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να αναλύσει, ή κάποιος που μπόρεσε να αγαπήσει τόσο δυνατά ένα σκυλί.
Από κουτάβι που έκανες τα πρώτα σου βήματα κοντά μου, δεν σε αντιμετώπισα σαν σκύλο, αλλά σαν δικό μου άνθρωπο. Είναι πολλές οι ώρες που συζητήσαμε μαζί, για τα καλά, τα κακά, τα στραβά κι αστεία που μας επιφύλαξε η κάθε έξοδος. Έχω όμως τόσα πολλά ακόμα να σου πω. Ήθελα να μπορούσαμε να έχουμε κι άλλο χρόνο παρέα. Με σημάδεψες, έβαλες πολύ ψηλά τον πήχη και κανένα άλλο σκυλί δεν μπορεί να σταθεί, έστω και ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από σένα. Η απόσταση που χωρίζει εσένα και όλους τους επίδοξους αντικαταστάτες σου απέχουν πολλά έτη φωτός μακριά.
Ξέρεις, μπορεί να βλέπουμε τον σκύλο μας και να θεωρούμε ότι δεν μπορεί να κάνει και τόσα πολλά, ώστε να τον χαρακτηρίσουμε ήρωα, αλλά σίγουρα, παρότι δεν το καταλαβαίνουμε, μέσα του κρύβει τεράστια δύναμη και αγάπη και το πιο πιθανό, είναι να έδινε την ζωή του για μας.
Γύρω μας υπάρχουν ξεχωριστοί άνθρωποι, αλλά στις μέρες μας, δυστυχώς, δεν είναι πολλοί και πολύ δύσκολα θα ρισκάριζαν την ζωή τους για κάποιον. Υπάρχουν όμως σκυλιά που αψηφούν τα πάντα, ακόμα και την ακεραιότητα τους, για τον άνθρωπο που αγαπούν.
Τέτοιο σκυλί ήσουν κι εσύ Ρεξ! Ένα καθαρόαιμο Ποϊντερ που ήρθες κοντά μου το 1998. Η σχέση μας κράτησε 14 χρόνια και ήταν ξεχωριστή και δυνατή.
Ήσουν ένας πιστός φίλος και ένας καλός κυνηγός που μου έδειχνες την αγάπη σου καθημερινά. Με μια ματιά μου καταλάβαινες τι ήθελα να σου ζητήσω. Στο βουνό ήσουν υπάκουος και ακούραστος. Τρομερά προσεκτικός στην επαναφορά των θηραμάτων και ασφυκτικά προστατευτικός σε μένα.
Αν έπρεπε να αποδώσω με λέξεις αυτά που σε χαρακτήριζαν Ρεξ, αυτές θα ήταν η πίστη, η αγάπη, η συντροφικότητα και ο αλτρουϊσμος!
Έφυγες από κοντά μου πριν δυο χρόνια κι αυτό στοίχισε σε όλη την οικογένεια μας πολύ. Αναπολώ τις περιπέτειες μας στο βουνό, τα παιχνίδια μας και πάντα έχω την ανάγκη να τις μοιραστώ με όλους, για να ξέρουν πόσο σπουδαίος ήσουν.
Μου λείπεις καλέ μου φίλε Ρεξ. Θα σε θυμάμαι πάντα και αν από εκεί που είσαι μπορέσεις και διαβάσεις ετούτες τις γραμμές, κούνα την ουρά σου…θα την δω! 

 Ο φίλος σου Χρήστος.  

Πηγή:  kaliakouda.blogspot.gr

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Αλβανία: απαγόρευση του κυνηγιού για δυο χρόνια

Σύμφωνα με αναφορές διεθνών μέσων ενημέρωσης, η κυβέρνηση της Αλβανίας θα επιβάλει διετή απαγόρευση του κυνηγιού σε μια προσπάθεια να προστατεύψει τα απειλούμενα είδη.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος Lefter Koka δήλωσε χθες ότι η απαγόρευση είναι εξαιρετικά αυστηρό μέτρο αλλά αναγκαίο για την προστασία της άγριας ζωής και κυρίως των ειδών οι πληθυσμοί των οποίων έχουν μειωθεί δραματικά, συμπεριλαμβανομένων των απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών, όπως η καφέ αρκούδα και οι αετοί,  μετά από δύο δεκαετίες παράνομου κυνηγιού.

“Παρά το γεγονός ότι το νομικό πλαίσιο για την προστασία της άγριας ζωής έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, τα δεδομένα αποκαλύπτουν μια κατάσταση που μπορεί να αποκατασταθεί μόνο μέσω ενός μορατόριουμ έκτακτης ανάγκης για το κυνήγι”, πρόσθεσε ο Koka.
Το AFP αναφέρει ότι η Αλβανία είναι ένα δημοφιλής κυνηγετικός προορισμός στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι οι κυνηγοί από την Ιταλία ταξιδεύουν στην Αλβανία κατά χιλιάδες, σε μεγάλο βαθμό λόγω της χαλαρής εφαρμογής των διατάξεων περί θήρας. Πολλοί από τους ξένους επισκέπτες κυνηγούν παράνομα.
Από την άλλη, ο εκπρόσωπος της Ένωσης Αλβανών κυνηγών, κατηγόρησε την κυβέρνηση για την μη εφαρμογή των απαραίτητων ελέγχων. «Η αδυναμία των αρχών να ελέγχουν το παράνομο κυνήγι και το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων είναι η αιτία για την απαράδεκτη απαγόρευση», ανέφερε.
Η αστυνομία υπολογίζει ότι υπάρχουν 75.000 κυνηγετικά τουφέκια δηλωμένα στη χώρα των τριών εκατομμυρίων, αλλά ο αριθμός των αδήλωτων όπλων πιστεύεται ότι είναι σημαντικά υψηλότερος.
Η απόφαση θα εφαρμοστεί εντός του μήνα.

Πηγή: dasarxeio.com

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014