η οργή μου χορεύει σε ρυθμούς αγωνίας
(το μπλουζ της αγωνίας)
Δ.Ξ 1996,Σύρος
τα πάντα γύρω μου βουβά,γυμνά και σκουριασμένα
και τα όνειρά μου σκυθρωπά,πένθιμα μες στο ψέμα,
χορεύει η οργή μου πάλλεται σε ειδήσεις υστερίας,
ματώνει ο νους μου τραγουδά το μπλουζ της αγωνίας
κι εγώ που δε βολεύομαι στο γκρίζο της καρδιάς τους
-ούτε στιγμή γητεύομαι στην κόμπρα της ματιάς τους-
μακάρι να σαλπάραμε δραπέτες ένα βράδυ
απ΄το καρνάγιο-φυλακή,φυγάδες απ΄τον Άδη...
μακριά να ταξιδεύαμε,φεγγάρια μ΄ άλλο χρώμα
για της ζωής μας τ΄άνθισμα,χαμόγελο στο στόμα
χωρίς ρουφιάνους ,τράπεζες,εμπόρους ηρωίνης
αφέντες πολεμοχαρείς,νταβάδες της ειρήνης
απρόσμενα ανόητες που ακούγονται οι κουβέντες
στου Αιγαίου το ψυχοπάζαρο μπαρκάραν τρεις λεβέντες
πατρίδα αστείρευτη πληγή,ασθμαίνεις και καλπάζεις
ένδοξο θάνατο,χολή και δαφνες μας μοιράζεις...
μην προσδοκάς τη λύτρωση στα όρια της θυσίας
μην καρτεράς ξημέρωμα σε βράδια απελπισίας
κι αν δε βρεις την Ιθάκη σου,μα το ταξίδι βρεις,
η Αντίσταση ζητιάνα μου είναι τρόπος ζωής...
...γραμμένο το Φλεβάρη του 1996
κάπου στη Σύρα...
τραγουδισμένο στο στούντιο του Νικόλα
εξακολουθεί να είναι επίκαιρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου