Δίπλα από τον καφενέ υπάρχει μια στάνη
φυλάν κάτι μαντρόσκυλα, τ’ αρνιά και τον τσοπάνη
Αρνάκια έχει τρυφερά, κάτασπρα σαν το γάλα
έχει και κάτι σερνικά, με κέρατα μεγάλα.
Υπάρχει κι ένας σύλλογος, που έχει αδυναμία
να τρωει αρνάκι τρυφερό, φερμένο απ’ τη Λαμία
Έχει και μέλη αρκετά, όλοι κυνηγαραίοι
αλλά συναγωνίζονται, ποιοι είναι πιο ωραίοι.
Πηγαίνουν σκοπευτήριο, να μάθουν να βαράνε
και από το αποτέλεσμα, ξέχασαν να γελάνε.
Δάσκαλο πήραν για να δουν, πως θα το κατορθώσουν
και τώρα ψάχνουν πετεινό, για να του τα φορτώσουν.
Ο δάσκαλος είναι καλός, διδάσκει όπως αρμόζει
μα αυτοί νομίζουν βρίσκονται, σε γάμο καραγκιόζη.
Για σήμα φτιάξαν στρογγυλό, πορτοκαλί δισκάκι
όποιος το εφαντάστηκε είχε πολύ μεράκι
Κονκάρδα κάναν στρογγυλή, με επίχρυση βελόνα
εβγάλανε το πρόβατο και βάλανε χελώνα.
Μπλουζάκια θέλουν να φορούν, από καλή ποπλίνα
εδώ δεν βρήκαν νούμερα, θα πάρουν απ’ την Κίνα.
Ψάχνουν μετα την έκθεση, ταβέρνα για να φάνε
Αλλά χωρίς το gps, δεν ξέρουνε να πάνε..
Ήθελα να τους παω εγώ, κουτούκι ένα κι ένα
μα έτσι όπως τρων’ αυτοί , μπορεί να φαν’ και εμένα.
Δυο αρνιά για κολατσιό, ίσα-ίσα που φτάνει
τρομάξανε τον τσέλιγκα και κλείστηκε στη στάνη.
Ψωμιά, σαλάτες και τυριά, ένα τελάρο χόρτα
στο τέλος απορούσανε, για δεν χωρούν στην πόρτα
Εμάς γείτονες φίλοι μας, αν θέτε να μας δείτε
στο Α27, περίπτερο να ‘ρθείτε
εκεί θα σας κεράσουμε, καφέ πρώτο χαρμάνι
περιπτερά έχει καλό και τόνε λένε Γιάννη
Και αν από τα λόγια μου, σας πήρα το κεφάλι
καρφάκι δεν μου καίγεται, σκασίλα μου μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου