Η ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ...!!!

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε
> > από την τρυπούλα του τον αγρότη
> > και τη γυναίκα του που
> > ξεδίπλωναν ένα πακέτο.
> >
> > Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε
> > εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
> >
> > Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν
> > το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο
> > μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν
> > διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια
> > ποντικοπαγίδα!

> > Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον
> > αχυρώνα για να ανακοινώσει το
> > φοβερό νέο!:
> > -Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο
> > σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα
> > στο σπίτι!
> >
> > Η κότα κακάρισε, έξυσε την
> > πλάτη της και σηκώνοντας το
> > λαιμό της είπε:
> > "Κύρ Ποντικέ μου,
> > καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί
> > πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω
> > να έχει καμιά επίπτωση σε μένα!
> > Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η
> > ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
> >
> > Το ποντικάκι γύρισε τότε
> > στο γουρούνι και του φώναξε:
> >
> > "Έχει μια ποντικοπαγίδα
> > στο σπίτι! Έχει μια
> > ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
> >
> > Το γουρούνι έδειξε συμπόνια
> > αλλά απάντησε:
> > "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ
> > μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα
> > άλλο από το να προσευχηθώ. Να
> > είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω.
> > Θα προσευχηθώ."
> >
> > Τότε το ποντίκι στράφηκε
> > προς την αγελάδα και της φώναξε
> > κρούοντας τον κώδωνα του
> > κινδύνου:
> > "Έχει μια ποντικοπαγίδα
> > στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα
> > στο σπίτι!"
> > Και η αγελάδα απάντησε:
> >
> > "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ
> > μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο
> > που
> > διατρέχετε, αλλά εμένα η
> > ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί
> > να μου κάνει, είναι μια
> > διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!
> >
> > Έτσι, ο καλός μας
> > ποντικούλης, έφυγε με
> > κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος
> > και απογοητευμένος γιατί θα
> > έπρεπε μόνος του να
> > αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της
> > ποντικοπαγίδας!
> >
> > Την επόμενη νύχτα,έ νας
> > παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το
> > θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα
> > όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα
> > του αγρότη που έτρεξε να δει τι
> > συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν
> > πρόσεξε πως την παγίδα πιάστικε
> > από την ουρά ένα φίδι ....
> >
> > Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε
> > τη γυναίκα.
> > Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα
> > και την πήγε στο νοσοκομείο.
> >
> > Αλλίμονο όμως, την έφερε
> > στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό
> > πυρετό.
> > Ο γιατρός τον συμβούλεψε να
> > της κάνει ζεστές σουπίτσες κι
> > έτσι ο
> > αγρότης έσφαξε την κότα για
> > να κάνει μια καλή κοτόσουπα αφού
> > όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό
> > δίνουμε κοτόσουπες!
> > Αλλά η αρρώστεια της
> > γυναίκας πήγαινε από το κακό στο
> > χειρότερο και όλοι οι γείτονες
> > ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.
> >
> > Ο καθένας με τη σειρά του
> > καθόταν στο προσκεφάλι της
> > γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο.
> >
> > Για να τους ταισει όλους
> > αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να
> > σφάξει το γουρούνι !
> >
> > Τελικά όμως η γυναίκα δε τη
> > γλύτωσε! Πέθανε!
> > Στη κηδεία της ήρθε πάρα
> > πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ
> > καλή γυναίκα και την αγαπούσαν
> > όλοι.
> > Για να φιλοξενήσει όλον
> > αυτόν τον κόσμο ο αγρότης
> > αναγκάστηκε να σφάξει την
> > αγελαδα του......
> >
> > Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε
> > όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την
> > τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη
> > θλίψη.......
> >
> > Γιαυτό και σεις, την επόμενη
> > φορά που κάποιος σας πει ότι έχει
> > ένα μικρό πρόβλημα-μεγάλο γι
> > αυτόν- και που ίσως εσας δε σας
> > πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν
> > καποιος από το περιβάλλον μας
> > κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις
> > σε κίνδυνο!
> >
> > Είμαστε όλοι συνεπιβάτες
> > σ'αυτό το πλοίο που το λένε ζωή!
> > Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια και
> > τ'αυτιά μας και ας κάνουμε μια
> > προσπάθεια να συμπαραστεκόμαστε
> > ο ένας στον άλλο.
> >
> > Ο καθένας μας αποτελεί τον
> > κρίκο της ίδιας αλυσίδας,
> > είμαστε απαραίτητες ίνες του
> > ίδιου υφάσματος. Και άν ένα μέρος
> > του υφάσματος χαλάσει,
> > κινδυνεύει να σχιστεί όλο το
> > ύφασμα....