Τοπικισμός

Με την έναρξη της κυνηγητικής περιόδου επανεμφανίζεται το πρόβλημα της εχθρικής αντιμετώπισης των κυνηγών, οι οποίοι μετακινούνται για να κυνηγήσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, από τους ντόπιους κυνηγούς . Συχνά στο παρελθόν έχουν αναφερθεί θλιβερά φαινόμενα (π.χ. επιθέσεις σε συναδέλφους και σκυλιά, διαπληκτισμοί, απειλές κλπ.). Προφανώς κάποιοι θεωρούν ότι με την έλευση των «ξένων» τα θηράματα της περιοχής δεν θα επαρκέσουν για όλους. Πιθανότατα τέτοιοι φόβοι να είναι βάσιμοι μόνο στην περίπτωση, που οι κυνηγοί δεν τηρούν την ισχύουσα νομοθεσία και αποτελούν απειλή για το οικοσύστημα της περιοχής. Όμως «επικίνδυνος» κυνηγός δεν είναι εξ ορισμού ο «ξενόφερτος», αλλά την ίδια βλάβη μπορεί να προκαλέσει ο οποιοσδήποτε, ντόπιος ή ξένος, κυνηγά ασυνείδητα χωρίς σεβασμό στους νόμους των ανθρώπων και κυρίως στους νόμους της φύσης. Από τη στιγμή λοιπόν, που υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο για τις περιοχές , όπου επιτρέπεται το κυνήγι, χωρίς να υπάρχουν τοπικοί περιορισμοί για την ισχύ της άδειας θήρας, τέτοιου είδους συμπεριφορές εναντίον κυνηγών άλλων περιοχών θα πρέπει να εκλείψουν στο μέλλον. Αν μας απασχολεί η προστασία των θηραμάτων, οφείλουμε να εφαρμόζουμε τους κανόνες του ‘fair play” όλοι μας και να μην καταφεύγουμε σε δικαιολογίες, που στερούνται βασιμότητας. Θέλω να πιστεύω ότι όποιος δηλώνει κυνηγός και ασχολείται με το κυνήγι διαθέτει και την απαιτούμενη γνώση και οικολογική ευαισθησία ώστε να μην αποτελεί απειλή για τους άλλους και το περιβάλλον. Θέλω επίσης να πιστεύω ότι αυτές οι σκέψεις ίσως να αποτελέσουν την αφορμή για να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας για την συμπεριφορά μας τόσο απέναντι στους ανθρώπους, όσο και στα θηράματα…

Καλό κυνήγι σε όλους