Μην κάθεστε μπροστά απο ταύρο,πίσω απο μουλάρι δίπλα σε βλάκες...Είναι επικίνδυνο.!!!

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Χρωμιωμένη ή αχρωμίωτη κάννη

Είναι η συνηθέστερη ερώτηση που μου απευθύνουν οι κυνηγοί όχι μόνο μέσα από τις επιστολές τους, αλλά και από τις προσωπικές συζητήσεις που έχω μαζί τους, όταν τους απασχολεί το θέμα της αγοράς ενός όπλου. Ακόμη και μεταξύ τους οι κυνηγοί στα «στέκια» όπου συγκεντρώνονται και ανταλλάσσουν απόψεις, έχουν κάνει ατέρμονες συζητήσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.
Είναι γνωστό σε όλους σχεδόν τους κυνηγούς και σκοπευτές των αθλημάτων του κυνηγετικού όπλου, ότι στην αγορά μας υπάρχουν όπλα που διαθέτουν χρωμιωμένες εσωτερικά κάνες και κάποια άλλα που δεν διαθέτουν. Ακούγονται πολλά και συζητιούνται ακόμη περισσότερα για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που έχουν οι μεν και οι δε. Με έκπληξη διαπιστώνει κάποιος το πόσο ένθερμους υποστηρικτές έχει η μία και η άλλη κάνη, καθώς και ότι αρκετοί έχουν μετακινηθεί αγοραστικά από μία εταιρία σε άλλη, γι αυτό και μόνο το θέμα. Πραγματικά αποτελεί ένα από τα κριτήρια επιλογής στην αγορά ενός όπλου και ειδικά των όπλων που ανήκουν στη μέση και υψηλή χρηματική κατηγορία.
Σήμερα λοιπόν θα αναπτύξουμε τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της αχρωμίωτης και της χρωμιωμένης κάνης, ώστε να βοηθήσουμε τον ενδιαφερόμενο να κάνει ο ίδιος μια σωστή επιλογή για το όπλο του.

Αξίζει όμως προηγουμένως να πούμε συνοπτικά πως κατασκευάζεται η κάνη ενός κυνηγετικού όπλου, για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η κάνη σε πρωτογενή μορφή είναι μία μπάρα ειδικού κράματος σφυρήλατου ατσαλιού που τρυπιέται με ειδικό τρυπάνι και κατόπιν περνούν διαδοχικά τρία έως πέντε κοπτικά εργαλεία (αλεζουάρ) κάνης από το εσωτερικό της, έτσι ώστε να τη διαμορφώσουν. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται η θαλάμη, ο κώνος προσαρμογής και το τσοκ μπροστά. Ακολούθως και αφού έχει διαμορφωθεί μία αρχική εσωτερική διάμετρος αυλού, ξεκινάει η λείανσή της από το ειδικό μηχάνημα, που στην οπλοτεχνική ονομάζεται HONING και που λειαίνει τις εσωτερικές επιφάνειες της κάνης από τα σημάδια που δημιούργησαν τα κοπτικά εργαλεία. Αυτά όλα τα μηχανήματα σήμερα ελέγχονται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές που ελέγχουν λεπτομερέστατα την κάθε εργασία στα όπλα, κυρίως μαζικής παραγωγής, αλλά και σε κάποια που θεωρούνται ημιχειροποίητα. Η αχρωμίωτη κάνη μετά την τελική της λείανση από το HONING, τους σχετικούς ελέγχους και τις δοκιμές, είναι έτοιμη να συνοδεύσει το υπόλοιπο όπλο. Για την χρωμιωμένη θα ακολουθηθεί η διαδικασία της σκληροχρωμίωσης ηλεκτρολυτικά, όπου ένα απόλυτα ομόκεντρο ανόδιο με την κάνη να φροντίζει στο να γίνει η επικάλυψή της σε όλο το εσωτερικό της ή μέρος αυτής. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν όπλα (κυρίως πλαγιόκανα και αλληλεπίθετα) που διαθέτουν χρωμιωμένες θαλάμες και αχρωμίωτες κάνες και το αντίστροφο. Καθώς επίσης χρωμιωμένες θαλάμες και κάνες αλλά είναι αχρωμίωτη η περιοχή του τσοκ. Αυτό γίνεται για να διευκολυνθεί η διαδικασία διάνοιξης – τροποποίησης του τσοκ εύκολα σε κάποιον οπλουργό, αν το όπλο έχει στενότερο τσοκάρισμα από αυτό που επιθυμεί ο κάτοχός του.
Από τους κατασκευαστές όπλων προβάλλεται ως αδιαφιλονίκητο πλεονέκτημα μιας χρωμιωμένης κάνης, ότι η εσωτερική σκληροχρωμίωση δεν επιτρέπει να δημιουργηθούν εσωτερικές οξειδώσεις στην κάνη από ελλιπή καθαρισμό. Δεν έχουμε λόγους να διαφωνήσουμε εφόσον όμως έχει γίνει μια σωστή σκληροχρωμίωση και δεν υπάρχει πιθανότητα να «σπάσει» το χρώμιο σε κάποιο σημείο του εσωτερικού της κάνης. Στα βουνίσια κυνήγια, όταν ένας κυνηγός έπεφτε με το όπλο του, ειδικά στο κυνήγι της πέρδικας διαπίστωνε συνήθως βούλιαγμα μικρό ή μεγάλο στην κάνη που χτύπησε σε κάποια πέτρα. Τα κάπως παλαιότερα όπλα που είχαν χρωμιωμένες κάνες κατά την επαναφορά του βουλιάγματος από τον οπλουργό διαπιστωνόταν απώλεια μικρής «φλοίδας χρωμίου» εσωτερικά σε εκείνο το σημείο. Σε εκείνο το σημείο από την επόμενη χρήση του όπλου θα ξεκίναγε μία εστία οξείδωσης που δύσκολα μπορούσε να καταπολεμηθεί. Στα σημερινά βέβαια όπλα με την εξέλιξη της σκληροχρωμίωσης τέτοια κρούσματα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Όμως με την μακρόχρονη χρήση ενός όπλου (δεν μιλάμε για 5 – 10 χρόνια) κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το χρώμιο σε σημεία υψηλής καταπόνησης της κάνης κατά την τουφεκιά, όπως για παράδειγμα στον κώνο συναρμογής, δεν θα «σπάσει» έστω και λίγο. Μπορεί να μην γίνει ποτέ, αλλά καλό θα είναι να διατηρούμε μία επιφύλαξη. Βέβαια, με την συχνότητα που αλλάζει όπλο ένας Έλληνας κυνηγός και τη χρήση που του κάνει, αυτά τα φαινόμενα μάλλον απίθανα κρίνονται να συμβούν. Σκεφτείτε ότι οι περισσότεροι ’γγλοι κρατούν ένα δίκανο δύο και τρεις γενιές, ενώ εμείς μία δεκαετία με το ζόρι.
Παλαιότερα, αν μία κάνη διέθετε καθ’ όλο το μήκος της σκληροχρωμίωση, ήταν σχεδόν αδύνατο να γίνει διαμόρφωση στα τσοκ της με ειδικό κοπτικό εργαλείο (αλεζουάρ) αν πρώτα δεν γινόταν αποχρωμίωση. Αυτό στις μέρες μας ξεπεράστηκε και υπάρχουν ήδη 2-3 καλοί οπλουργοί στη χώρα μας που κάνουν τροποποίηση της σύσφιγξης, χωρίς να αποχρωμιώσουν την υπόλοιπη κάνη, καθώς επίσης και ένας (Α. Κούρκουλος) που ανοίγει σπειρώματα για τοποθέτηση εσωτερικών βιδωτών τσοκ, τύπου λεπτού τοιχώματος COLONIAL.

Να δούμε τι γίνεται τώρα με τις αχρωμίωτες. Όλοι έχουμε παρατηρήσει τη στιλπνότητα με εκείνο το εντυπωσιακό γυάλισμα στο φως που αντακλά το εσωτερικό μιας χρωμιωμένης κάνης. Για να γίνει αυτό με μια εσωτερικά αχρωμίωτη κάνη απαιτείται ο βαθμός λείανσής να φθάσει στα ανώτατα επίπεδα ποιότητος. Εκεί λοιπόν χρειάζεται ο συνδυασμός των σωστών εργαλειομηχανών με τα έμπειρα χέρια του τεχνίτη που έχει εξειδικευτεί σε αυτή την εργασία. Όμως για να γίνει αυτό όπως πρέπει χρειάζεται χρόνος δουλειάς, εργατοώρες μόνο για την κάνη και αντιλαμβάνεστε πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος στις κατασκευές των όπλων. ’ρα λοιπόν κατ’ ανάγκη ένα αχρωμίωτο όπλο με ανώτατο επίπεδο εσωτερικής λείανσης δεν μπορεί να είναι φθηνό. Να αντιμετωπίζετε με σκεπτικισμό τις περιπτώσεις φτηνιάρικων όπλων με αχρωμίωτες κάνες που παρουσιάζονται ως «το μάννα εξ ουρανού».
Το μεγάλο πλεονέκτημα της υψηλής ποιότητας αχρωμίωτης κάνης είναι η καλή απόδοση (κατανομή) της τουφεκιάς που προσφέρει. Οι τριβές και οι παραμορφώσεις των σκαγίων ελαχιστοποιούνται ακόμα και σε φυσίγγια με βυσμάτωση μάλλινης τάπας. Το συχνό καθάρισμα που επιβάλλεται να γίνεται μετά από κάθε κυνήγι είναι απαραίτητο για την προστασία της από τις οξειδώσεις που δημιουργούνται από τα κατάλοιπα της βολής και την υγρασία. Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια για τις αχρωμίωτες κάνες. Ακόμη και λείανση υψηλής ποιότητας να διαθέτουν, το εργαλείο λείανσης που χρησιμοποίησε ο τεχνίτης κατά τις παλινδρομικές και ελαφρώς περιστροφικές κινήσεις του άφησε πάνω στα εσωτερικά τοιχώματα ανεπαίσθητες μικρές χαραγές τόσο μικρές, που πολλές φορές δεν τις διακρίνει το μάτι, αλλά υπάρχουν. Από εκεί μπορεί να ξεκινήσει οξείδωση αργά και ύπουλα αν ο κάτοχος του δεν το καθαρίζει μετά το κυνήγι.
Προσωπικά θα αναφέρω την περίπτωση ενός Β-25 του 1956 που είχα με κάνες αχρωμίωτες και προέρχονταν από μία διάσημη συλλογή. Γνωρίζοντας την ιδιάζουσα «προσωπικότητα» της αχρωμίωτης κάνης του για δύο χρόνια κυνηγούσα μόνο με αυτό ανελλιπώς και μετά το κυνήγι το καθάριζα κάθε φορά σχολαστικά, περνώντας την κάνη πολλές φορές με ορειχάλκινη τρίχινη (αγγλικού τύπου) βούρτσα και λάδι καθαρισμού. Αυτό είχε σαν συνέπεια το ροτάρισμα της κάνης. Τι σημαίνει αυτό στην οπλοτεχνική ορολογία, σημαίνει ότι αν είμαστε επιμελείς στον καθαρισμό μιας αχρωμίωτης κάνης για 2-3 χρόνια, με τη διέλευση των σκαγίων, τάπας και μετά της βούρτσας με το λάδι σε κατά μήκος καθαρισμό (προσοχή όχι περιστροφικά με δράπανο, κ.λ.π.), αυτές οι μικρότατες χαραγές κλείνουν τελείως και αποκτά η κάνη εσωτερικά μία πατίνα που την προστατεύει και της δίνει αυτές τις μοναδικές βλητικές ιδιότητες που τις έκαναν περιζήτητες. Είναι σαν την ακριβή και σπάνια γυναίκα που θέλει συνεχώς φροντίδα και στοργή για να μας προσφέρει στιγμές ευτυχίας! Έτσι λοιπόν σαν επίλογο μπορούμε να αναφέρουμε ότι αν ο κυνηγός δεν είναι διατεθειμένος να ξοδέψει δέκα λεπτά μετά το κυνήγι του για να καθαρίσει την κάνη του όπλου του, καλύτερα να μην πάρει αχρωμίωτο. Ίσως είναι καλύτερα να πάει σε έναν όπλο με χρωμιωμένη κάνη που θα το καθαρίζει μία φορά το χρόνο – συνήθως με το τέλος της κυνηγετικής περιόδου – και δεν θα του οξειδώνεται και η κάνη. ’λλωστε σε 5 –10 χρόνια θα το αλλάξει ή θα πάρει κάποιο άλλο και θα το αφήσει αυτό σαν δεύτερο (εφεδρικό) όπλο. Μήπως το ίδιο δεν κάνει και με τα αυτοκίνητα, τα ψυγεία, κ.λ.π. γιατί να μην τα ανανεώνει; Εδώ θα βγει ο φίλος μου ο Μηνάς και θα πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «καλά κάνουν, εμείς κλέφτες θα γίνουμε;»
Σωστά, εδώ αλλάζουν τις γυναίκες, δεν θα αλλάξουν τα όπλα; Ποιος τον λογαριάζει τον ’γγλο που κληροδοτεί το όπλο του πατέρα του στον γιο του και πιστεύει στο: «Είμαι φτωχός, γι αυτό αγοράζω ακριβό ντουφέκι».
Μπάμπης Αιγινίτης – greekshooting.gr

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

Sᴜᴏʀ Cᴇᴄɪʟɪᴀ ʟᴀ sᴜᴏʀᴀ ᴅɪ ᴄʟᴀᴜsᴜʀᴀ.


Τελικά τι σου είναι αυτή η «αρρώστια».

Άλλες αρρώστιες σε ρίχνουν στο κρεβάτι και σε ταλαιπωρούν, αλλά αυτή σε κάνει και πετάς. Ανεβαίνεις βουνά χωρίς να κουράζεσαι, ξυπνάς χαράματα και δεν νυστάζεις.
Τελικά εύχομαι να μην βρεθεί ποτέ γιατρειά γι’ αυτή την «αρρώστια».
Ας μείνω «άρρωστος» για πάντα.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Τα κρίσιμα δευτερόλεπτα απέναντι στις πέρδικες

Για τον περδικοκυνηγό είναι κρίσιμο να μπορεί να… «διαβάζει» την ισορροπία του στα πέλματα των ποδιών του, διατηρώντας ένα ισόποσο ζύγισμα όταν ετοιμάζεται να επωμίσει και να τουφεκίσει.
κείμενο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΗΤΣΙΑΛΗΣ


Στις πέρδικες μπορεί να κυνηγήσεις με λάθος όπλο, λάθος τσοκ ή λάθος φυσίγγια, και να καταφέρεις να έχεις αποτέλεσμα. Αν τουφεκάς λάθος, όμως, τις κρίσιμες στιγμές, ελπίδα δεν έχεις!
Το πρώτο και σημαντικότερο για έναν περδικά, είναι η θέση που θα πάρει μετά τη φέρμα του σκύλου του.  Εάν πρόκειται για κυνηγόσκυλο με σταθερή συμπεριφορά, που καθηλώνει τα πουλιά χωρίς να τα πιέζει, δεν έχει νόημα το… λαχανιασμένο τρεχαλητό για να βρεθείτε κοντά στη «φάση». Αν τα πνευμόνια σας βροντοχτυπάνε μέσα στο στήθος και το σώμα τρέμει από την υπερδιέγερση, το πιθανότερο είναι και οι τουφεκιές να πάνε στο… βρόντο.
Αυτές τις κρίσιμες στιγμές το σώμα πρέπει να είναι έτσι προσανατολισμένο, ώστε να εξασφαλίζει την όσο το δυνατόν πιο άνετη στάση, προς την κατεύθυνση που υπολογίζετε ότι θα σηκωθούν τα πουλιά…
Αν το κοπάδι σηκωθεί «βεντάλια» τη στιγμή που βρίσκεστε στο… λάθος «πόδι», δύσκολα θα κρατήσετε κάποιο από τα πουλιά που εκτοξεύονται στον κατήφορο! Σε αυτήν την περίπτωση  κάντε ένα ακόμα βήμα,  ώστε το σώμα σας να πάρει τη λοξή θέση που χρειάζεται για να τουφεκίσετε.
 Ένα… «στραμπουλιγμένο» σώμα, με τα πόδια στην ανατολή και τα χέρια στη δύση, ποτέ δεν κατάφερε  να οδηγήσει με ευκολία το όπλο εκεί που πρέπει!
 Σε αυτές τις φάσεις, ο περδικάς που ξέρει κρατάει το όπλο σε θέση ετοιμότητας, με τις κάννες παράλληλα προς το έδαφος, δείχνοντας προς την πιθανή θέση των πουλιών. Ούτε όρθιες ούτε προς το έδαφος…
 Έτσι, είτε οι πέρδικες φύγουν κατηφορικά, είτε  πετάξουν για λίγο προς τα πάνω πριν πάρουν την κατηφόρα, η επώμιση θα γίνει αβίαστα και πολύ πιο γρήγορα.
Μέχρι να συμβεί το ξεπέταγμα των πουλιών, εκμεταλλευτείτε τον χρόνο για να ηρεμήσετε και να ξαναβρείτε την αναπνοή σας. Χαλαρώστε το σώμα σας και… υπενθυμίστε στον εαυτό σας να αντιδράσει με ήρεμες κινήσεις,  όταν θα ξεσηκωθούν οι πέρδικες.
Πάνω στα κακοτράχαλα περδικοτόπια, η ισορροπία του κυνηγού είναι το παν ( η κυνηγετική σκόπευση απαιτεί «δυναμική ισορροπία», η οποία ουδεμία σχέση δεν έχει με την στατική ισορροπία).
Το σώμα πρέπει να μπορεί να περιστραφεί στον άξονά του, σε μία στάση όπου τα πέλματα των ποδιών κρατούν απολύτως ισόποσα το βάρος του κυνηγού! Παραπάνω βάρος στο μπροστινό πόδι, απλά θα υποχρεώσει το σώμα να χάσει τη στήριξή του κατά την διάρκεια της περιστροφής του προς το θήραμα. Και υπό τον υποσυνείδητο φόβο της πτώσης, η περιστροφή σταματάει, το κεφάλι σηκώνεται από το κοντάκι και η κίνηση προς το στόχο συνεχίζει – αν συνεχίσει – με τα χέρια.
 Το αποτέλεσμα είναι συνήθως η αστοχία (ή μια εύστοχη βολή καθαρά από τύχη).
Για τον περδικοκυνηγό, λοιπόν, είναι κρίσιμο να μπορεί να… «διαβάζει» την ισορροπία του στα πέλματα των ποδιών του, διατηρώντας αυτό το ισόποσο ζύγισμα όταν ετοιμάζεται να επωμίσει και να τουφεκίσει.
Το ίδιο ισχύει και αν η φάση εξελίσσεται σε ανωφέρεια ή κατωφέρεια, όπως είναι κανόνας να συμβαίνει στο κυνήγι της πέρδικας: για να πετύχετε αυτή τη στάση, αναγκαστικά το ένα πόδι θα είναι ίσιο και το άλλο λυγισμένο, αλλά πάντα θα δίνετε προσοχή ώστε τα πέλματά σας να μοιράζουν κατά 50/50 το βάρος σας…
Όταν οι πέρδικες σηκωθούν, το χέρι που κρατάει την πάπια σπρώχνει τις κάννες προς την ουρά του πουλιού, ενώ το χέρι που κρατάει τη λαβή φέρνει το κοντάκι στο ζυγωματικό. Το κοντάκι πρέπει να είναι αυτό που έρχεται πρώτα στο πρόσωπο, και ύστερα στον ώμο (και όχι το αντίστροφο).
 Οι κάννες σπρώχνονται… με το σώμα προς το κεφάλι του πουλιού, όχι με τα χέρια. Και η εστίαση γίνεται αποκλειστικά στην πέρδικα, όχι στα σκοπευτικά του όπλου.
Όταν έρθει η στιγμή πατήστε αδίστακτα τη σκανδάλη, χωρίς να σταματήσετε την κίνηση. Η προσκόπευση δεν χρειάζεται να σας απασχολεί εκείνη τη στιγμή, ειδικά σε τουφεκιές των 30 – 35 μέτρων.
 Η όποια προσκόπευση χρειάζεται θα … γίνει από μόνη της και εξ ενστίκτου! Το θαυμαστό «κομπιούτερ» που λέγεται υποσυνείδητο, θα λάβει υπ’ όψη του όλες τις παραμέτρους και θα δώσει αλάνθαστα την εντολή για να πατηθεί η σκανδάλη.
Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το εμπιστευτείτε και να υπακούσετε τυφλά και… «αδίστακτα στην εντολή!


Όχι στις κοντές κάννες
Έχοντας … μία «αλλεργία» για τα πολύ κοντόκαννα όπλα, δεν μπορώ να ανεχτώ με τίποτα ένα όπλο με πολύ κοντές κάννες στο κυνήγι.
 Ειδικά για την πέρδικα, λοιπόν, ένα δίκαννο θα πρέπει να έχει - κατά την γνώμη μου - κάννες 71 εκατοστών , ενώ μία καραμπίνα κάννη τουλάχιστον 66 εκατοστών.
 Ένα όπλο που είναι σωστά ζυγισμένο, ελαφρύ και με μακριά σκοπευτική γραμμή, προσφέρει σαφές πλεονέκτημα στη σκόπευση, χωρίς να θυσιάζει την πρακτικότητα του και σε άλλα κυνήγια…

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Κοκοροκαράτε


Ακτιβίστριες βίγκαν έκαναν επιδρομή σε κοτέτσι επειδή οι κόκορες βιάζουν τις κότες

Δύο ακτιβίστριες βίγκαν έκαναν επιδρομή σε κοτέτσι, με στόχο να διαχωρίσουν τις κότες από τους κόκορες, για «να μη βιάζονται οι κότες».
Οι δύο βίγκαν ανήκουν στην οργάνωση «Almas Veganas» («Χορτοφάγες Ψυχές»), που έχει έδρα στην Τζιρόνα, στην Καταλονία της Ισπανίας.
Η επιδρομή τους στο κοτέτσι αναρτήθηκε σε βίντεο στο Twitter κάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες θεάσεις.
Στο ίδιο βίντεο οι δύο ακτιβίστριες σπάνε αβγά στο έδαφος, επειδή «ανήκουν στις κότες».
Στη συνέχεια δηλώνουν, στο ίδιο βίντεο, ότι «διαχωρίσαμε τους κόκορες επειδή δεν θέλουμε οι κότες να βιάζονται».
«Οι κότες δεν θέλουν να τις καβαλούν και πάντα προσπαθούν να διαφύγουν: Ορισμένες φορές τραυματίζονται σοβαρά από τους κόκορες», εξήγησαν.
Η επιδρομή στο κοτέτσι έγινε στα τέλη Μαΐου, αλλά η είδηση σχετικά πρόσφατα έγινε διεθνές βάιραλ.
Πολλοί σχολιαστές στο Twitter τις αποκαλούν «ανόητες» και με άλλους βαρύτατους χαρακτηρισμούς.

Χώρος αναμονής


Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Παντόφλες 60€


Λαγός φωτοβολίδα


Φάτονα μωρέ


Ψευτοπαλληκαράδες, κατσαρολάκηδες και σκυλέμποροι

Aυτό που δεν έχει κάνει η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος και οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες το κάνει ο Κυνηγετικός Σύλλογος Λάρισας. Καταγγέλλει δημόσια τους επιδειξίες του Facebook και παράλληλα προτρέπει τους κυνηγούς να μην κάνουν επίδειξη των θηραμάτων που καρπούνται διότι κάνουν μεγάλο κακο στην κυνηγετική οικογένεια και την κυνηγετική δραστηριότητα. Μαλιστα δεν διστάζει να κατονομάσει τα συμφέροντα των σκυλεμπόρων και των εκπαιδευτών που μέσα από την επίδειξη προσδοκούν σε οικονομικά οφέλη. Αυτό που όμως διέφυγε της προσοχής της διοίκησης των Λαρισαίων κυνηγών είναι ότι εσχάτως, στην επίδειξη υπεραρίθμων νεκρών θηραμάτων, αρέσκονται και ορισμένοι κατασκευαστές φυσιγγίων. Κάτι  που τείνει να γίνει η νέα πρακτική διαφήμισης και πρόκλησης στο facebook.  Διαβάστε την ανακοίνωση του Κυνηγετικού Συλλόγου Λάρισας και …διαδώστε την Ν.Φ.
 Μετά από τις πολλές καταγγελίες που δέχεται ο σύλλογος μας σε καθημερινή βάση για «συναδέλφους» που αναρτούν στο facebook φωτογραφίες με σκοτωμένα θηράματα έχουμε την θεσμική υποχρέωση να σας καταθέσουμε υπεύθυνα την θέση του συλλόγου μας πάνω σε αυτό το θέμα.
Όπως θα γνωρίζετε οι περισσότεροι, μερικοί «κυνηγοί», αναρτούν στο facebook φωτογραφίες με μεγάλο αριθμό φονευθέντων θηραμάτων (μπεκάτσες, πέρδικες, αγριογούρουνα) και δίπλα τους αυτοί κοκορεύονται για το κατόρθωμά τους.
Το κάνουν αυτό γιατί:
• Είναι εγωιστές και θέλουν να επιδείξουν κυνηγετική αξιοσύνη, ενώ στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι καλοί κυνηγοί.
• Πιστεύουν ότι έτσι θα προβληθούν και θα καταξιωθούν στα μάτια των άλλων κυνηγών.
• Για να κάνουν αφελώς «πλάκα» και να κάνουν κάποιους φίλους τους κυνηγούς να ζηλέψουν. 
• Για να επιδείξουν (ψευτο)ανδρισμό και (ψευτο)παλληκαριά.
• Για να διαφημίσουν τα σκυλιά τους, με απώτερο σκοπό την αύξηση της τιμής πώλησή τους.
• Για να αναλάβουν την εκπαίδευση σκυλιών άλλων κυνηγών επί αμοιβή.
Η πράξη τους αυτή έχει πολλαπλά και σύνθετα αποτελέσματα τα οποία οι συγκεκριμένοι «κυνηγοί» μέσα στην άγνοια ή την αφέλειά τους τα αγνοούν ή από περισσή θρασύτητα τα παραβλέπουν. 
Οι συνέπειες οι οποίες προκύπτουν από τις ενέργειες αυτές είναι οι εξής:
• Αμαυρώνουν την οικογένεια των πραγματικών κυνηγών στα μάτια όλων των υπολοίπων πολιτών, εχθρών και φίλων. Οι πραγματικοί κυνηγοί διαθέτουν οικολογική και κυνηγετική συνείδηση. Δεν είναι «κατσαρολάκηδες» αλλά αθλητές. 
• Προβάλλουν την εικόνα του «δολοφόνου» κυνηγού.
• Δίνουν επιχειρήματα στους καλοθελητές και τους εχθρούς του κυνηγίου.
• Προβάλουν μία ψεύτικη εικόνα για την κυνηγετική οικογένεια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, με απρόβλεπτες συνέπειες (πχ να οργανωθεί ομαδικός κυνηγετικός τουρισμός από πλούσιους γείτονες (πχ Ιταλούς) κυνηγούς, να παρέμβει και να καταγγείλει την χώρα μας στη Ευρωπαϊκή Ένωση, μία διεθνής οικολογική οργάνωση, με ότι αυτό συνεπάγεται (πχ περιορισμός των ημερών κυνηγίου, των πουλιών θήρευσης, κλπ). 
• Προσβάλουν στο σύνολό τους τις αξίες και την κουλτούρα του πραγματικού κυνηγιού.
• Παραπλανούν τους αφελείς φίλους τους και ομοίους τους «κυνηγούς», γιατί τους δίνουν ψεύτικες πληροφορίες, με το να εκθέτουν μεγάλο αριθμό θηραμάτων. Τις περισσότερες φορές τα εκθέματα των φωτογραφιών είναι πολλών ημερών και παράνομα φονευθέντα (καρτέρι, νύχτα, κλπ). Επίσης προέρχονται από ομάδα «κυνηγών» και παρουσιάζονται ως κάρπωση ενός «κυνηγού». 
• Παραβιάζουν (σε βαθμό πλημμελήματος), τον νόμο περί θήρας και συγκεκριμένα τον νόμο 86/69, άρθρο 25, τον νόμο 177/75, και την κοινή υπουργική απόφαση 414985/85, η οποία εκτός των άλλων αναφέρει «.. Απαγορεύεται η έκθεσις εις κοινήν θέαν συλληφθέντων θηραμάτων… Οι παραβάτες τιμωρούνται με φυλάκιση ενός έτους ή με πρόστιμο ή και τα δύο». Επειδή το αδίκημα είναι διαρκές ο αρμόδιος εισαγγελέας μπορεί ίσως αυτεπάγγελτα να ασκήσει δίωξη, με την διαδικασία του αυτόφωρου, εναντίον αυτών που αναρτούν τις επαίσχυντες αυτές φωτογραφίες.
Θα πρέπει λοιπόν οι «συνάδελφοι» που αναρτούν σε κοινή θέα, φωτογραφίες τέτοιου περιεχομένου, να κατανοήσουν την ζημιά που προκαλούν στην κυνηγετική οικογένεια καθώς επίσης και τον κίνδυνο που οι ίδιοι προσωπικά ίσως διατρέχουν (επιβολή μηνύσεων, χλευασμός και αρνητικά σχόλια από τους συναδέλφους, κλπ).
Τους παρακαλούμε πολύ να προβούν άμεσα στο «κατέβασμα» αυτών των φωτογραφιών γιατί δεν τους τιμούν.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους που διαθέτουν κυνηγετική κουλτούρα και αθλητική και περιβαλλοντική συνείδηση να καταγγέλλουν και να χλευάζουν (ως κατσαρολάδες) τους παραπάνω ασυνείδητους συναδέλφους με στόχο την πλήρη απομόνωσή τους.

Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ

Οι βασικές αρχές που πρέπει να υιοθετήσει ο σύγχρονος και ευαισθητοποιημένος κυνηγός θα πρέπει να είναι οι εξής:
• Ο κυνηγός θα πρέπει να διακρίνεται για την κυνηγετική κουλτούρα και την περιβαλλοντική συνείδηση του. 
• Δεν πάμε κυνήγι αποκλειστικά για να σκοτώσουμε το θήραμα και να το φάμε, δεν είμαστε «κατσαρολάκηδες». Ασκούμε την δραστηριότητα του κυνηγίου πρωτίστως για την επαφή με την φύση και δευτερευόντως για την κάρπωση.
• Θα πρέπει στην δραστηριότητα του κυνηγίου να σεβόμαστε τον εαυτό μας, το θήραμα και το περιβάλλον. 
• Να τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες ασφάλειας , γιατί η ζωή μας και η ζωή των άλλων είναι το πολυτιμότερο αγαθό.
• Θα πρέπει να προστατεύουμε το θήραμα, όταν βρίσκεται σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, π.χ χιονόπτωση, παγετός. Δεν είναι μαγκιά να σκοτώσουμε πολλά πουλιά όταν τα βρίσκουμε σε δυσχερή θέση πχ καταπονημένα από την μετακίνηση τους. Αυτό είναι δολοφονία.
• Η προστασία του περιβάλλοντος είναι στις άμεσες προτεραιότητές μας. Καταγγέλλουμε κάθε παράνομη ενέργεια που πέφτει στην αντίληψή μας (πχ, παράνομες λαθροϋλοτομίες, παράνομες εκχερσώσεις, κλπ). 
• Θα πρέπει να γνωρίζουμε και να τηρούμε το νόμο περί θήρας (πχ ποια είναι τα θηρεύσιμα είδη, τα οποία και θα πρέπει να αναγνωρίζουμε, ποιος είναι ο αριθμός των επιτρεπόμενων φονευθέντων θηραμάτων, να τηρούμε την απαγόρευση του κυνηγίου στο καρτέρι, να γνωρίζουμε τις ημερομηνίες και ώρες κυνηγίου, κλπ). Έτσι θα υπάρχει πάντα θήραμα για να θηρεύουμε (αειφόρος κάρπωση). 
• Θα πρέπει να είμαστε σεμνοί και ταπεινοί και να μην κοκορευόμαστε πόσα θηράματα θηρεύσαμε , επιδεικνύοντας σε κοινή θέα στο facebook ή στο αυτοκίνητό μας (πράγμα που απαγορεύεται άλλωστε από τον νόμο περί θήρας). 
Αν δεν τηρούμε όλα τα παραπάνω τότε δίνουμε ισχυρά όπλα στους αντιπάλους μας να μας πολεμήσουν. Βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας και ότι πάθουμε θα το πάθουμε από το κεφάλι μας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 
ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ

Πηγή:kynoclub.gr

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2019

Όλη μου η ζωή,ένα ψέμα!


Ασκήσεις ψυχολογίας για την πρώτη έξοδο

Καθώς η αδημονία… χτυπάει κόκκινο λίγο πριν την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, ο κυνηγός καλείται να διαχειριστεί το άγχος και την αγωνία ώστε να μην αποβούν μπούμερανγκ…
Όσα χρόνια και αν περάσουν, η πρώτη μέρα της νέας κυνηγετικής περιόδου συνεπάγεται άγχος, για το αν όλα όσα αφορούν την προετοιμασία της εξόδου πήγαν καλά, αγωνία, για το αν η επιλογή του καρτεριού θα είναι η σωστή, αν θα έχει πουλιά, αν θα περάσουν κοντά, αν θα ντουφεκάς καλά και, πολλά, ακόμη, αν.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες επιδρούν αρνητικά στην ψυχολογία και έχουν άμεσο αντίκτυπο στις σκοπευτικές επιδόσεις. Εξ άλλου, όλοι γνωρίζουν, ότι οι πρώτες τουφεκιές είναι καθοριστικές.

Αν πάνε καλά, όλα θα κυλήσουν ομαλά.
Αν δεν πάνε καλά, τότε φταίνε τα πάντα, κι εκεί είναι που αρχίζει η ιστορία με τους πολλούς… δράκους. Πρώτος και… καλύτερος «δράκος», αυτός της επιλογής των φυσιγγίων. Και ακολουθούν τα τσοκ.
Κάθε άλλο παρά παράξενο είναι το γεγονός, ότι, πάντα, οι… δράκοι εμφανίζονται μετά από κάποιες αποτυχημένες βολές. Όταν τα σκάγια βρίσκουν στόχο, τότε και το όπλο είναι καλό, και τα φυσίγγια, και τα ρούχα, και τα παπούτσια, και ο βοσκός που πέρασε και είπε καλημέρα…
Σε διαφορετική περίπτωση το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον σου.
Για να μειωθούν οι ατυχείς συγκυρίες την πρώτη μέρα, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, καλό θα είναι ο κυνηγός να έχει προπονηθεί, προηγουμένως. Μερικές χαλαρές επωμίσεις θα τον γεμίσουν αυτοπεποίθηση αφού θα διαπιστώσει ότι θυμάται να επωμίζει σωστά. Αλλά, και κάποιες ατέλειες αν διαπιστωθούν, υπάρχει ο χρόνος για να τις βελτιώσει.
Βεβαίως, δεν χρειάζονται υπερβολές και δεν πρέπει να πιαστούν τα χέρια από τις πολλές και συνεχόμενες επωμίσεις. Άλλωστε, η όλη διαδικασία έρχεται να λειτουργήσει περισσότερο σαν υπενθύμιση, επιβεβαίωση και τόνωση της ψυχολογίας.
Η επόμενη, αδιαπραγμάτευτη παραδοχή, αφορά στα φυσίγγια. Αφού τα αγόρασες, είναι καλά, κι αυτό πρέπει να το πιστέψεις. Αν έχεις, έστω και την παραμικρή αμφιβολία, είναι καλύτερα να τα αφήσεις και ν’ αγοράσεις άλλα.
Έχει παρατηρηθεί ότι ο κυνηγός που έχει αμφιβολίες γύρω από την αποτελεσματικότητα και τα βλητικά χαρακτηριστικά των φυσιγγίων που αγόρασε, ακόμη και στην περίπτωση που αυτά είναι άριστα, θα έχει πρόβλημα στις τουφεκιές. Και θα «χρεώνει» στα φυσίγγια, το ότι τα σκάγια δεν βρίσκουν το θήραμα.
Αυτός που οδηγεί τα σκάγια στον στόχο είναι ο κυνηγός και, δεν είναι σωστό να επιλέξει τσοκ με κριτήριο το ότι όλες οι τουφεκιές θα είναι μακρινές.
Από τη στιγμή, όμως, που θα το κάνει, θα έχει αποτυχία στις μεσαίες και κοντινές αποστάσεις. Αν το όπλο είναι καραμπίνα, το τριάρι τσοκ είναι η καλύτερη επιλογή για το κυνήγι του τρυγονιού. Αν είναι δίκαννο ο συνδυασμός 4-2 είναι ο καλύτερος.
Κοιμήσου νωρίς και φάε λίγο. Το πρωί κάνε και μερικές ασκήσεις στο καρτέρι για να τονωθούν οι μύες. Μην έχεις πολλά και διαφορετικά φυσίγγια μαζί σου γιατί αν κάτι δεν πάει καλά θα αρχίσεις τις αλλαγές με αποτέλεσμα να χάσεις την… μπάλα.
Όταν φτάσεις στο καρτέρι και ταχτοποιήσεις τα πράγματα, φρόντισε να έχεις λίγο χρόνο πριν ξεκινήσει το μπάσιμο των τρυγονιών. Κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να ηρεμήσεις. Σκέψου τις κινήσεις που πρέπει να κάνεις και βγάλε από το μυαλό σου τις αρνητικές σκέψεις.
Όλα θα πάνε καλά.
Χαλάρωσε όσο μπορείς. Η βολή με λειόκαννο όπλο εμπεριέχει, σε μεγάλο βαθμό, και τον ψυχολογικό παράγοντα.
Όσο πιο καθαρό είναι το μυαλό από σκέψεις και προβλήματα, τόσο πιο καλά θα πάνε τα πράγματα.
Ότι επιλογές έκανες σε όπλο, τσοκ, φυσίγγια, από τη στιγμή που βρίσκεσαι στον κυνηγότοπο, αυτές είναι, και δεν αλλάζουν. Μην γελαστείς, βλέποντας τα πρώτα τρυγόνια να σου περνούν μακριά, και μπεις σε διαδικασία να αμφιβάλεις για το τσοκ και τα φυσίγγια που επέλεξες. Μην αρχίσεις τις αλλαγές γιατί την πάτησες. Να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις και να μην λειτουργείς σπασμωδικά.
Όσο πιο ήρεμος είσαι τόσο καλύτερα θα πάνε τα πράγματα. Μην αρχίσεις να τρέχεις δεξιά – αριστερά γιατί από εκεί πέρασαν τα πουλιά. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, πως σε μία τέτοια περίπτωση, μετά από λίγο θα βλαστημάς γιατί δεν έμεινες στο καρτέρι σου, καθώς τα τρυγόνια θα περνούν πάνω από αυτό.
Ο ήλιος … σύμμαχος στις τουφεκιές
Αν έχεις τον ήλιο μπροστά σου μπορεί να είναι ενοχλητικό στα μάτια, αλλά, τουλάχιστον, μπορείς να τον αξιοποιήσεις σαν σταθερό σημείο για να τουφεκάς. Άσε τα πουλιά να μπουν στον ήλιο και ρίξε πάνω σε αυτόν ακόμα και με τα δύο μάτια κλειστά.
Μην αφήνεις τα πουλιά να σε «καβαλήσουν» γιατί οι τουφεκιές είναι πολύ πιο δύσκολες. Η στάση του σώματος δεν θα είναι σωστή αλλά και οι κινήσεις περιορισμένες.
Μην φοράς ρούχα που σου περιορίζουν τις κινήσεις. Γυαλιά και καπέλο είναι άκρως απαραίτητα αξεσουάρ. Αν κάθεσαι σε καρτέρι, βγάλε το γιλέκο για να μην έχεις φορτίο αλλά και για να μπορείς να τουφεκάς πιο άνετα. Φρόντισε τα φυσίγγια να είναι σε σημείο που μπορείς να τα πιάσεις εύκολα για να ξαναγεμίσεις εύκολα και γρήγορα το όπλο.
Βάζε καλό σημάδι εκεί που έχουν πέσει τα πουλιά ώστε να μπορείς να τα βρεις εύκολα.
Μην αφήνεις πολλά πουλιά κάτω, με την λογική να τα μαζέψεις αργότερα γιατί δεν θα θυμάσαι που έχουν πέσει.
Μην τουφεκάς τα πουλιά όπου τα βλέπεις. Κάποια τα τραυματίζεις άσκοπα, αλλά χαλάς και το κυνήγι όσων είναι κοντά σου.
Επειδή τα πουλιά πετούν σε κοπάδια αυτό δεν σημαίνει ότι αν ρίξεις μέσα στο κοπάδι όλο και κάποιο θα πέσει. Διάλεξε ένα από το κοπάδι και ρίξε σε αυτό. Αν σημαδεύεις το πρώτο και πέσει το τελευταίο κάτι δεν κάνεις καλά.
Αν διαπιστώσεις ότι συμβαίνει αυτό μην το αφήσεις να περάσει έτσι απλά. Στα μονά πουλιά δεν πρόκειται να σταυρώσεις τουφεκιά.
Η πιο πιθανή αιτία του να συμβεί αυτό είναι ότι κάτι δεν κάνεις καλά με την προσκόπευση ή ότι σταματάς την κίνηση του όπλου όταν πατάς την σκανδάλη.
Πηγή:Ασκήσεις ψυχολογίας για την πρώτη έξοδο

Χωρίς πόδια