Ο κυνηγός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να σέβεται ανάλογα τους συγκυνηγούς του, καθώς και τους ανθρώπους που εργάζονται ή απολαμβάνουν με όποιον τρόπο επιλέγουν, τη φύση.
Το κυνήγι διεξάγεται με νόμους και διατάγματα που έχει θεσπίσει η πολιτεία. Υπάρχουν όμως και κάποιοι κανόνες που σχετίζονται με το σεβασμό μεταξύ ανθρώπων, αλλά και την αθλητική δεοντολογία από την οποία οφείλει να διακατέχεται ο κυνηγός.
Ορισμένοι από τους κανόνες αυτούς που δεν συμπεριλαμβάνονται στη νομοθεσία μας είναι οι πιο κάτω και είναι γνωστοί ως «άγραφοι νόμοι του κυνηγίου».
– Η φύση ανήκει σε όλους και δεν είναι προσωπική μας ιδιοκτησία
– Στη φύση είμαστε φιλοξενούμενοι και πρέπει να της συμπεριφερόμαστε όπως αξίζει σε κάποιον που μας φιλοξενεί.
– Δεν καταστρέφουμε δέντρα, πηγές, διαβάσεις, φυτά, κλπ. χωρίς λόγο.
– Δεν ανάβουμε φωτιές από τις οποίες υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να επεκταθούν στην ύπαιθρο.
– Δεν κυνηγάμε μέσα σε καλλιέργειες στις οποίες ενδέχεται να κάνουμε ζημιά.
– Δεν πλησιάζουμε ποτέ τα αιγοπρόβατα ιδιαίτερα αν έχουμε μαζί μας κυνηγόσκυλα.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ κοντά στα κατοικίδια ή τους ανθρώπους που εργάζονται ή βρίσκονται στην ύπαιθρο.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ προς τα καταλύματα των ζώων τα οποία ενδέχεται να τρομάξουν από τον πυροβολισμό ή από τα σκάγια που πέφτουν στις στέγες.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ πινακίδες ή οποιαδήποτε επιφάνεια, έστω κι αν θεωρούμε ότι δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.
– Δεν παίρνουμε ποτέ καρπούς από τις καλλιέργειες παρά μόνο αν μας τους προσφέρουν.
– Δεν πυροβολούμε για κανένα λόγο είδη της άγριας πανίδας των οποίων απαγορεύεται το κυνήγι. Είναι υποτιμητικό για κυνηγό να προφασιστεί «λάθος» στην αναγνώριση θηράματος.
– Έχουμε πάντοτε μαζί μας την άδεια κυνηγιού και την άδεια κατοχής του όπλου μας και τα επιδεικνύουμε στα όργανα της πολιτείας, ή των κυνηγετικών οργανώσεων που τυχόν θα μας τα ζητήσουν.
– Δεν διστάζουμε ποτέ να καταγγείλουμε το λαθροθήρα.
– Συνεργαζόμαστε πρόθυμα με τους Θηροφύλακες και τους δίνουμε όποιες πληροφορίες μπορούμε.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει σε μέρος που δεν μπορούμε να φθάσουμε για να το πάρουμε.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει μέσα σε καλλιέργειες στις οποίες θα κάνουμε ζημιά για να το πάρουμε.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ ακίνητο θήραμα. Πουλιά που κάθονται ή ζώα που τρέφονται ή πίνουν νερό, είναι χωρίς άμυνα και ο θάνατός τους δεν είναι αποτέλεσμα θήρας αλλά δολοφονίας.
– Δεν κυνηγάμε ποτέ όταν οι καιρικές συνθήκες στερούν από το θήραμα τη δυνατότητα να αμυνθεί. Αντίθετα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να βοηθήσουμε τα θηράματα να ξεπεράσουν αυτή τη δυσκολία.
– Αναζητούμε συστηματικά το πληγωμένο ή νεκρό θήραμα εξαντλώντας κάθε δυνατότητα εξεύρεσής του.
– Δεν συγχέουμε ποτέ την ποσότητα με την ποιότητα του θηράματος. Καλός κυνηγός δεν είναι όποιος παίρνει πολλά θηράματα, αλλά εκείνος που δίνει στο θήραμα δυνατότητα άμυνας.
– Το θήραμα δεν είναι εμπόρευμα και το κυνήγι δεν είναι επάγγελμα. Καταγγέλλουμε πάντοτε όποιον εμπορεύεται θηράματα.
– Δεν διατηρούμε ποτέ στη ζωή τραυματισμένα θηράματα.
– Δεν κακομεταχειριζόμαστε ποτέ το άψυχο σώμα του θηράματος. Αντίθετα, το διατηρούμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
– Δεν επιτρέπουμε ποτέ στα παιδιά και τα σκυλιά να παίζουν με το άψυχο θήραμα. Η συμπεριφορά μας απέναντί του θα πρέπει να είναι τιμητική, όπως αξίζει σε έναν άξιο αντίπαλο.
– Ειδικευόμαστε στο είδος κυνηγιού που μας αρέσει περισσότερο και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς ως ειδικοί σε συγκεκριμένο είδος.
– Τρώμε πάντοτε το κρέας των θηραμάτων. Είναι ντροπή για τον κυνηγό να φονεύει ένα ζώο, αν δεν έχει τη διάθεση να γευτεί το κρέας του.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη από το βεληνεκές του όπλου μας.
– Το θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που πρώτος θα το θηρεύσει.
– Το τραυματισμένο θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που το τραυμάτισε πρώτος.
– Αν φονεύσουμε τραυματισμένο θήραμα, θα πρέπει να το παραδώσουμε σ’ αυτόν που το τραυμάτισε.
– Τα ανιχνευόμενα θηράματα βρίσκονται πάντοτε στη διάθεση του ιδιοκτήτη του σκύλου.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ τον αγριόχοιρο, τον λαγό, την πέρδικα, την μπεκάτσα ή το ορτύκι που «ξεφώλιασαν» τα σκυλιά κάποιου άλλου.
– Ο τόπος κυνηγιού ανήκει σ’ αυτόν που τον οριοθέτησε πρώτος.
– Το καρτέρι ή η περιοχή κυνηγιού του λαγού ή του αγριόχοιρου ανήκουν σ’ αυτούς που βρέθηκαν πρώτοι εκεί και δεν επιτρέπεται να παρεμβληθούμε.
– Δεν επιτρέπεται να εισερχόμαστε σε περιοχές που έχουν «κλείσει» παρέες που κυνηγούν λαγό ή αγριόχοιρο αν κυνηγάμε πουλιά. Η παρουσία μας, τα σκυλιά μας και οι πυροβολισμοί θα χαλάσουν το κυνήγι μας ολόκληρης παρέας.
– Δεν κινούμαστε ποτέ κοντά σε κυνηγό που κυνηγά με σκυλιά φέρμας.
– Αν βρεθούμε σε καρτέρι που βρίσκεται άλλος κυνηγός αδειάζουμε το όπλο μας σε ένδειξη σεβασμού.
– Δεν ρυπαίνουμε τη φύση με πλαστικά, κάλυκες, μπουκάλια, κλπ, και δεν αφήνουμε στο πέρασμά μας οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία του σύγχρονου καταναλωτισμού.
– Η σιωπηρή περισυλλογή «αδέσποτων» κυνηγόσκυλων ισοδυναμεί με κλοπή. Αν δούμε κάποιο κυνηγόσκυλο πρέπει αμέσως να το γνωστοποιήσουμε στο αστυνομικό τμήμα και τον κυνηγετικό σύλλογο της περιοχής που το βρήκαμε.
– Σεβόμαστε πάντοτε τους υπερήλικες κυνηγούς και τους παραχωρούμε προτεραιότητα σε τόπο και θήραμα.
– Η ευγένεια και η συγκατάβαση πρέπει να είναι αρχή μας, διότι αυτές χαρακτηρίζουν τον πολιτισμένο άνθρωπο – κυνηγό.
Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος
